Hasselts maagden-rijm. Bestaande in geestelijke meditatien, etc.
(1677)–Christina van Os–
Auteursrechtvrij
[pagina 97]
| |
Stem. Treurt nu ô Nederland.I.
ALs Jesus uit Judeen
Vertrok na Galileen,
Quam hem een Vrouwe tegen
By Jacobs soet Fontein,
Hy door dorst verlegen,
Van haar gelaaft woû zijn.
II.
Maar laas! sy slaat hem af,
Die bad om water laf,
Ach! so geringen bede;
Hoe komt gy hem niet geeft?
Seker g' hebt geen rede,
Dat g' u toont onbeleeft.
III.
Rebecca mild en soet,
Quam Isacs knegt te moet,
Weigerde hem geen drinken,
Maar uit een volle borst,
Ginks' sijn kemels schinken,
En laafd' haar al den dorst.
IV.
Weet gy wel wie hier sit?
Die u om water bidt
Is selfs d' Heil-fonteine,
Die ons te drinken geeft
Uit de Beke reine,
Daar van men eeuwig leeft.
V.
Maar ach! wat zijt gy blind,
Dat gy niet kent u Vrind,
| |
[pagina 98]
| |
Hem die der wereld Ligt is:
Maar seker 't is niet vreemt,
Nadien 't een onkund wigt is,
Dat u 't gesigt beneemt.
VI.
Ei Vrouwe komt en siet!
Dit is sijn meening niet,
Hy wil u brengen nader;
Niet na dees' water-put,
Maar na 's levens ader,
Die u is meerder nut.
VII.
Gy weigert 't lichaam dat,
Hy geeft weêr zielen-nat,
Waar van gy noit sult dorsten;
Hy wijst een volle maat,
d' Euangeli borsten
Die geven ziels versaat.
VIII.
Want Christus seid' tot haar,
Vrouw wist gy wie het waar
Die van u eist te drinken,
g' Soud 't levend water mijn
Eissen, 'k soud u schinken
Tot gy versaad soud zijn.
IX.
Hoe is sy omgekeert,
Als sijnd' van God geleert,
Sy seid' tot hem, mijn Heere
Geeft my dat water nut,
Dat niet dorst', en keere
Weer tot dees water-put.
X.
Dit ons tot leering diend,
Als wy Christum ons Vriend
| |
[pagina 99]
| |
Hong'rig of dorstig vinden,
Dat wy dan veerdig staan,
Om van dien Beminden,
Hemelzen drank t'ontfaân.
|
|