|
| |
| |
| |
Een ander.
ALs eerst Diana ginck, haer sweeterighe paerden
Wt haren vvaghen slaen: end' dat Aurora schoon,
Verschoof het swarte cleedt, t'momaensicht vander aerden,
Waer door sy Phaebi glans doen vveder brocht ten toon:
Die glinsterende quam uyt sijn vergulde saelen,
Met briesschen van zijn jacht, stoot voeten op de baen,
Als die haer lieten sien, en ginghen noch herhaelen.
Vier voetende den loop van haer ghewoone paen.
Doen sach ick by gheval, verr' in Neptuni stroomen
Een vvaghen comen aen: die had in haer gareel
Twee duyfkens als de snee, die mendemen met toomen
End' dreefse jachtich voort, op t'schuymende taneel.
Als dese soo te met begonnen strang te naren,
End' haren vvaghen op de bancken vvas gheset
Op t'wellend natte sant, in vventelende baren,
Soo heb ick eerst te recht op hare vracht ghelet.
De Cyprische Godin' haer Nymphen oock by paren,
End' Venus blinde kint op desen waghen sat,
| |
| |
Sijn koocker op den rugg' begon hy te vergaren
Sijn pijlen, die verstroytmen achter vandt in crat,
Sijn moeder sprack hem aen end' socht hem te beweghen
Met cuskens suycker-soet, aen haer corallen mont,
Mijn soon mijn lieve kint, u is alleen ghegheven
Op aerden alle macht: end' inden hemel rondt
Ontsietmen uwen toorn, de Goden moeten beven
Voor uwe pijlen die ghy toornich henen sendt,
Vlamvierich end' vol brandt: daers' eens int herte cleven,
Daer vintmen druck en smert, end' pijne sonder endt.
Hoe dickmael ist ghesien dat uwe schichten vierich,
In Iupiters ghemoet ontsteecken haren brandt.
Hoe dickmael hebt ghy oock, van vvien ghy zijt gheboren,
Doen smaecken in mijn hert den bitter soeten schicht,
Daer door ick altemet den bloet-God heb vercoren
Om slissen mijnen brant, door u allen ghesticht.
Waer is dien yver nu? vvaer zijn nu uwe pijlen?
Waer is u vier end' vlam dat u soo deed' ontsien?
Hebt ghy noch eenen pijl? om mijnent vvit met ylen
Naer t'Leydts-Athenen toe, daer mach u niet ontvlien
| |
| |
Een Nymphe, die altijdt mijn macht heeft derven laecken,
End' eenen herder coen, die vveynich op my past:
Treft haer met uwen brant en vvilt haer herten raecken,
Soo sullen sy ontsien de straf van mijnen last.
Met heeft sy eenen pijl vvraeckgierich uytghetoghen,
End' haren blinden soon ghegheven inde handt,
Sy heeft hem sijnen booch tot spannen oock gheboghen,
End' soo in alle haest ghesonden van het strandt.
Cupido strax ghereet ginck drijven op zijn veeren
Met koocker pijl en booch, int vvijde luchtich vvoudt,
End' heeft met eenen pijl haer beyde gaen verseeren,
Dat door de versche vvond' sy vvierden heel verfloudt.
Dit vvas Vrou Bruydt de pijl die u het herte raeckte,
Dit is de soete straf, die Venus u toe sandt,
Dit is de oorsaeck oock vvaerom ghy soo seer haeckte
Naer uwe Medecijn u minnaers rechte handt.
Dit is de selve pijl, die door verborghen treecken
V minnaer sijn ghemoedt van binnen heeft gheraeckt.
End' met een nieuwe coorts seer vierich heeft ontsteecken,
Tot dat ghy met u handt hem vveder hebt gheraeckt.
| |
| |
Dis is k'en vveet niet vvat, dat onse domme sinnen
Wel duysent-malen daechs, met tranen spijsen doet,
End' kittelt vvederom: vvy konnen niet versinnen
De kracht van dese pijl, noch oock zijn heeten gloet.
De machten van dit kindt die condt ghy nu ghevoelen,
Daer toe de medecijn die is u oock bekent:
Ghy moecht nu als ghy vvilt de vlammen vveer vercoelen,
De vlammen die de liefd' int herte heeft gheprent,
Hoe groot is u gheluck, O Bruydegom verheven!
Dat dese schoone Nymph' haer vvillich overgheeft;
Om voor u eerste smert, veel cuskens u te gheven:
Als ghy te saem omhelst in liefde met haer sweeft,
Dan wenschen vvy te gaer, dat steets u vreuchd' moet vvassen,
Soo langh tot dat ontslaept de gulden Dagheraet:
End' schaemroot met haer licht u beyde com' verrassen:
In liefde vvat verneught, maer nimmer meer versaedt
L.F.B.
|
|
Auteursrechtvrij