Kinderlust en kinderleed

[p. 31]

Zomernachtsdroom.

De zoele nachtwind suist door 't bosch,
Vervuld met zoete geuren;
't Vermoeide bloempje tusschen 't mos
Kan 't hoofdje niet meer beuren
Het moegespeelde knaapje droomt

Met rozen op de wangen
Van 't rijkgeblande de geboomt
En van der voog'len zangen.
Hij ziet het vischjen in het meer
Dat frisch en vroolijk spartelt.
De vlinders zweven op en neer
En't lustig haasje dartelt.

[p. 32]

 

Een toovernijmfje voert hem mee.

 

Een allerliefst princesje,

 

Die kent de vogeltjes bij naam,

 

En lokt hen uit hun nestje

 

Zij zetten alle, beurt om beurt,

 

Zich op haar handje neder,

 

En kweelen, wonderzoet en zacht

 

Hun liedjes, schoon en teeder.

 

[p. 33]

 

Zij voert hem dieper in het bosch

 

En toont hem gansche scharen.

 

Van Elfen en kaboutertjes.

 

't Zijn allen kunstenaren.

 

Zij brengen nieuwe plantjes aan

 

Die morgen zullen bloeien.

 

Hij ziet hen iedren tengren knop

 

Met zachten dauw besproeien.