Kinderlust en kinderleed

[p. 26]

De terugkomst van den Savoijaard.

Straks kus ik ze allen goeden dag.
Door wie ik word bemind
En die ik in zoo lang niet zag,
Ik, arm, verlaten kind.
Ik heb gereisd van stad tot stad,
'k zag menig trotsch paleis
En 'k zong, maar eenzaam was mijn pad,
En droevig klonk mijn wijs.
Maar nu mijn oog dat hutje ziet
Weet ik van kommer noch verdriet.