Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
Auteursrechtvrij
[pagina 220]
| |
Stemme: Och, ick mach wel droevigh schreyen.Ick placht in den tijdt voor desen,
Soo verlieft en dol te wesen,
Als die ghene die daer staet
Altijdts wachten vroegh en laet:
En ick ginck heel droevigh vleyen,
's Nachts al voor haer deurtje schreyen,
Ick was doende even seer;
Hy Min die wil, maer ick niet meer.
2 Sy die doen was stuers van sinnen,
En wou weten van gheen Minnen,
Sprack my wel soo qualijck aen:
't Is sotterny by nacht te gaen,
Maer in 't eyndt, ick werdt ghedachtigh,
Men seyd' my, en 't is waerachtigh:
't Is een groote Sotterny,
| |
[pagina 221]
| |
Die mint, die vrijt, die spot met my.
3 Hier naer is 't een tijdt gheleden,
Ick en wou niet meer besteden
Mijnen tijdt in dese gril,
't Is sotterny, 't is beter stil:
In 't gheselschap roesemoesen,
En somtijdts een Glas avousen,
En dan speel ick op mijn Fluyt:
Hier mee jaegh ick de Liefde uyt.
4 't Is veel beter dus te queelen,
Als het dertel Minne-speelen:
Want de Minnaer lijdt verdriet,
Die het Minnen noyt gheniet.
Dient men haer niet op haer pasjes,
Stuers en straf soo zijn dees Gasjes;
Dient men haer niet evenwel,
De Minnaer lijdt een groot ghequel.
5 Maer al quamse my nu vleyen,
Sy en sou my niet verleyen:
Want ick heb de zwarigheydt
| |
[pagina 222]
| |
Van het Trouwen overleydt:
Altijdt droevigh, altijdt suchtigh,
Nimmer vrolijck, nimmer kluchtigh:
Wie sou aen sulcken zwaren last
Altijdt willen wesen vast?
|
|