Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
Auteursrechtvrij
[pagina 175]
| |
Voyse: O Kersnacht schoonder, &c.O Droom! Wat speld ghy my te voren
Al ramps? Helaes! mijn uytverkoren
En vind ick niet hier aen mijn zy:
Of is 't verstandt door droom verdonckert?
O neen, ick sie de Son die flonckert,
En voel hier niemandt nevens my.
2 Waer vlucht ghy, O Hercules! heene?
En laet u Phireen' hier alleene,
| |
[pagina 176]
| |
Veel anghstelijck in 't naere Woudt:
Daer Beyr, en Leeuw, en Tijger-dieren
Des avondts laet van hongher tieren;
Iae daer de wreedtheydt selfs sich grouwt.
3 Vervloeckte slaep, die my mijn ooghen
Toe-loockt, heeft dan de Nijdt gespoghen
Op my haer schimmel-groene Gal?
Om m'in den Kercker van ellenden,
En in de grootste ramp te senden,
En voort te brenghen tot den val.
4 Ach wreede Herc'les! die bemorsten
Mijn eer, en 't suyv're wit mijns Borsten
Hebt door u vuyle handt besmet:
Laet voor dees tijdt de straf betijen,
En helpt u Phireen uyt dit lijen,
En haer uyt doodts ghevaer we'er redt.
5 Ghy die de wreetheydt pleeght te haten
Kondt selfs (soo 't schijnt) geen wreetheyt laten
Te toonen, aen een zwacke Vrouw,
Die veel te zwack is, om die plaghen
| |
[pagina 177]
| |
Èn om mdie zware ramp te draghen
Iae smoort onder de last van rouw.
6 Kan 't zijn dat in die brave Leden
Schuylen soo wreede wreedigheden,
Als ghy, helaes! aen my betoont?
Soo u dit seyt gheen nae-berouwen
En laet, op wie sal men vertrouwen,
Nu ghy u liefste Lief soo loont?
7 Dien dagh en uyr moet zijn verzwooren,
In welck ick, lacy! ben ghebooren:
Hoe maeckt ghy 't, wreede, my soo suur?
De Aerdt sal u noch levend' zwelghen,
Of Godt u daer van wech verdelghen,
En schenden door sijn Blixem-vuur.
8 By wien sal ick nu hulpe vinden?
Den Hongher selfs sal my verslinden:
By wat Ghedierte soeck ick heul?
Laet maer u gunst noch soo hoogh steyg'ren,
En wilt my dese be'e niet weyg'ren:
Dat's: dat ghy selfs wilt zijn de Beul.
| |
[pagina 178]
| |
9 Ach wreede Herc'les! kan 't gheschieden
Dat ghy fluckx van die gheen wilt vlieden,
Die ghy wel eer soo hebt bemindt?
Moet die nu 's Wereldts vreughde derven,
En treurigh duysendt dooden sterven,
Of worden van 't Ghediert verslindt?
10 Het hert dat barstm' van onghenuchten,
My dunckt dat ick des Doodes vruchten
En voor-boo van de Doodt al smaeck.
Ghy sult de Goo'n soo niet ontsnappen,
Haer Wraeck die sal u steedts nae stappen:
Ick scheyd', en laet u; wraeck, wraeck, wraeck.
T.A. Ducens. Springt niet, of dwingt yet. |
|