Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[Aenhoort mijn droevigh klaghen]

Toon: Maeckt vreucht, laet droefheydt varen.

1. Aenhoort mijn droevigh klaghen,
En mijn zwaer verdriet,
Het gheen dat alle daghen
Door mijn sinnen schiet,
Om een dien ick bemin,
Die my niet mach ghebeuren;
Ach! waerse uyt mijn sinn',
Ick sou 'er niet om treuren.

[p. 173]

 

2. Ick sou 'et quijnen staecken,

 

Scheppen een goe moedt:

 

Maer dit zijn, laes! d'oorsaecken,

 

S'is te rijck van Goedt,

 

Dat my tot suchten tart,

 

In plaetse van verblij'en

 

Soo voel ick in mijn hart

 

Een staegh gheduerigh strij'en.

 

 

 

3. Waer ick noch eens ontbonden

 

Van dees zware last;

 

Maer 't zijn verleden Sonden,

 

Dat gheloof ick vast:

 

Ick was een trotse Baes,

 

En ginck by yeder loopen:

 

Dat moet ick nou, eylaes!

 

Soo droev' in 't eynd' bekoopen.

[p. 174]

 

4. Ionghmans wilt van my leeren,

 

Spiegheld u aen my,

 

Mint vry een Maeght met eeren,

 

Blijft heur trouw'lijck by:

 

Maer siet nae uws ghelijck,

 

En laet u soo ghenoeghen,

 

't Zy Hooghe, Laergh, of Rijck,

 

Het sal u beter voeghen.

't Best betracht.