Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer– Auteursrechtvrij
[pagina 146]
| |
Stemme: Spoeyt u voetjes, treedt wat aen.Komt hier Nymphjes al te saem,
Die tot vreughden altijdt zijn bequaem,
Vlecht een Krans // voeght u by desen glans,
Aen de Ry // by de Harders, pluckt nu Bloempjes vry;
Ay soeckt doch Kruydt // van viertuyt, tot versoet
Van dees Maeght // die meneert dat haer behaeght:
Noemt haer lof // nu seer grof // spaert gheen stof,
Maer verciert // nu haer hooft met een Krans omzwiert.
2 Tot cieraet al van haer Ieught,
Die sy nu door brenght met groote vreught:
Sy ist waert // door haer deught, dit sy baertmet geneught!
Want sy haer door 't soet vermaeck verheught:
Dus wilt haer eer // breyden veer, met gheschal
Want 't gheluyt // speelt in 't dal doch op u Fluyt;
| |
[pagina 147]
| |
Schept doch hier // goede chier // met mplaysier.
Haer ontmoet // met Laurier haer dees eer aen doet.
3 Ick sal u in 't eerst voor gaen,
Spoeydt u Nymphjes soetjens achter aen,
Komt nu ras // hier ontrent // met ghewas:
Want ghy bent // met u kruyden Hymus wel bekent:
Orpheus queelt // ende speelt met u Snaer
Op Musijck, aen dit vloeyend' Beeckje klaer,
Dat daer stroomt // door 't Gheboomt // niet en schroomt
Voor 't Gediert // dat in 't Bosch met gedruys so tiert.
4 Phoebus helder glanssend' licht,
Brenght ons met zijn straeltjes in 't gesicht:
Want de Zon // hier op d'Aerdt, aen dees Bron,
V bewaert // op dat vreughdigh, ghy dan wort verjaert,
Ghy wort gekroont // en geloont // nu ter tijdt,
Dus weest ghy in den Heere nu t'saem verblijdt,
Die ons loon // nu seer schoon // stelt ten toon
Voor ons oogh, dat het straelt,
Tot den Hemel hoogh
Ioh. Groen is de Linde. |
|