Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[p. 117]

[Nou Phebus duyckt, en voor den avondt vlucht]

Stemme: Geen smert en duert des Menschen, &c.

Nou Phebus duyckt, en voor den avondt vlucht,
Mach ick by nacht my veyligh weer vertrouwen:
Wanneer de Wolck bedeckt de blaeuwe Lucht,
De Maen en 't Licht van al haer Staet-Iuffrouwen.

2 Ay Donder-Godt! stuert eens u Blixem uyt,

Drijft van de straet het volck, door kracht van Winde:
Dan sal ick, schoon hoe dat het waeyt en buyt,
Gheen weer ontsien te soecken mijn Beminde.

3 Voormaels als my de nacht geluckigh scheen,

Eer ick de Ringh aen mijn Liefs deur noch roerde,
Soo sagh ick hooger by de Ghevels heen
Veel Vensters op, van veel die op my loerde.

4 Dan werd' ick weer in 't gaen rondtom beset,

Van yder een verspiedt, en nae ghekeecken:
Gheen meerder droefheydt, docht ik al-te-met,
Als dat ick nou mijn onwil niet kan wreecken.

[p. 118]

 

5 Had ick de macht, of stondt 't in mijn ghebiedt,

 

Niemandt en sou de straet by nacht passeeren,

 

Als die door Liefde leeft in zwaer verdriet:

 

Wie anders deed' soud' ick wat anders leeren.

J. v. A.