Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer– AuteursrechtvrijStemme: Hendrick sou te Marckt gaen.'k Wou in 't kriecken van den dagh
My eens gaen vermeyen,
Deur het Bint-veldt, daer ick sagh
Veel Sandt-loopers Reyen:
't Vlieghend' Wildt, ghevederdt schoon
Galmde in party een toon,
Hoogh, en laegh verkooren;
't Was een lust om hooren.
| |
[pagina 109]
| |
2 Veel Gheberghten vond ick staen,
Tusschen diepe Dalen,
Daer de Zee-luy wel ghelaen
Moedigh over halen
Van het Haerlemsche Klinck-geldt,
Datmen haer met vreughden teldt,
Als zy vorsche vrechten
't Graghe volck berechten.
3 Vorder raeckt' ick door het Dorp,
Van Santvoort met eenen,
Daer de Zee haer golven worp
Naer de spitsen heenen:
Doen stuend' ick voort mijn ghemoedt,
Tusschen Duynen en de Vloedt,
Daer veel Schepen komen,
Vyt de holle stromen.
4 Wijck-op-Zee spanceerd' ick door.
d'Oceaensche Stranden
Ick verliet, en nam het spoor,
Weer door drooghe Zanden,
| |
[pagina 110]
| |
Naer 't vermaerde Beverwijck,
Daer Deughts Moeder Neden-rijck,
't Woordt, Wy Wijcken Tooren,
Leersaem elck droegh voren.
5 't Was daer vol pleysierigheydt,
Hof-ste'en, en Ghestichten,
Prachtigh, trots, tot pronck bereydt,
Die gheen Schijven swichten:
Straten schoon behuyst, en 't Meyr,
Met de Haven aen het Veyr
Toonden haer ter deghen
Mooy, en wel gheleghen.
6 Het vertreck ginck my doen voort
Naer mijn rust-plaets leyen,
Door Velsen, door de Sandt-poort,
Door de Klaver-weyen,
Tot mijnder gheboorten Stadt.
Prince, desen Wandel-padt
Kna de Wandelaren
Groot vermaecken baren.
Weest voorsichtigh. |
|