Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
AuteursrechtvrijStemme: Phillis liet haer Bytertjes voeden.Phillis, ey staeckt u droevigh suchten,
En stelt het treuren uyt u ghedacht,
| |
[pagina 98]
| |
En al des Wereldts Commedi-kluchten,
Iae kluchten, kluchten
Zijn niet waerdt gheacht.
2 Ach! wordt eens Meester van u selven,
En smijt u droefheydt aen een zy:
Laet Redens-schijn u hart niet bedelven,
Bedelven, bedelven:
Dat was raserny.
3 Meent ghy de Werelt so sacht door te treden,
Sonder slagh of wederstoot?
't Kan niet zijn, dus gheeft u ghemoed in vrede,
In vrede, in vrede,
Want sy is te snoodt.
4 Als ick maer u weder-min kan verwerven,
Laet vallen en tuym'len dan soo het wil:
Draeyt niet al 's Wereldts rijckdom, en erve,
En erve, en erve
Op een losse spil?
5 Laet maer de spil van u gonstig minne
Vast staen, en blijven ghelijck een muur:
| |
[pagina 99]
| |
Hier toe strecken al mijn verliefde sinnen,
Ia sinnen, jae sinnen,
Dat de Minne duur.
6 Soo sal geen bitt're rouw, hoe schrander,
Hechten op my, hoe fel die schiet,
Maer 't een sal verdrijven met het ander,
Het ander, het ander,
Als ick u gheniet.
7 Laet dan u Minne-lonckjes eens dalen,
Tot in mijn binnenst' Inghewandt,
En laetse daer met mijn Hartje gaen dwalen,
Gaen dwalen, gaen dwalen,
Dat van liefde brandt.
8 Tot dat sy we'er by u met snelle vluchjes
Neemt een deel van mijn hartje mee,
Daer met sy al u smartighe suchjes,
Gesuchjes, gesuchjes
Steldt in stille vree.
Al wiert my al de rijcke Schat,
Dat 's Werelts groot gebouw omvat
| |
[pagina 100]
| |
Gheboden, 'k lietse om de Min
Van u, mijn soete Enghelin:
Want al de Rijckdom van de Aerdt
Is my soo veel niet als (ghy) waerdt.
Springt niet, of dwingt yet. |
|