Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
AuteursrechtvrijVoyse: Wanneer de Son in 't Morghen-root.
Florida onder d'Elsen-schaeuw
Lagh soetjes ne'er-ghedoocken,
Terwijl de Son het Hemels-blaeuw
Was even door-ghebroocken:
De vaeck bevingh haer Ooghe-le'en,
't Gheen ick sagh door de Telghjes heen:
Toen is sy ne'er gheseghen.
En heeft het geurigh kruydt verplet,
| |
[pagina 70]
| |
Dus lagh mijn Florisaetje met
Haer Borsjes los ontreghen.
2 Ick sagh op 't Lely-witte vel
Twee purpre Karshes proncken:
Ay, Florida, dacht ick, hoewel
Kondt ghy mijn borst ontvoncken,
Door 't heete vuyr van uwe Min:
Wat Schyth soudt ghy sijn wreede sin
Niet tot de Min beweghen?
Had Apoll' u soo leggen sien,
Hy had sijn Daphne laten vlien,
En zin in u ghekreghen.
3 Een dartel Musje sprongh om hoogh,
Keeck ylinghs nae beneden,
Van stonden aen het Diefje vloogh
Op haer Albaste Leden:
En pickte met sijn beckje teer
Op 't purper-root: wie krenckt mijn eer
Rieps' met ghesloten ooghen?
Ey Boefje 't is niet wel ghemickt
| |
[pagina 71]
| |
Riep ick hem toe, doen is 't verschrickt,
En is weer op-ghevloghen.
4 Soo drae als 't Musje had ghemerckt,
Hoe dat het was bedroghen,
Soo heeft het we'er sijn moet versterckt,
En quam strackx ne'er-ghevloghen,
En dacht, tot lichtingh van mijn pijn,
Sal ick gaen soecken Medecijn
Tusschen die purpre wallen,
En suyghen uyt die lieve mondt
De Nectar, lavingh van mijn wondt,
Daer d'Hemel mee sou brallen.
5 Dus komt het dart'le Musje we'er
Van boven ne'er ghezeghen.
Help, roept sy, ach! wie krenckt mijn eer?
Ick ben om hulp verleghen;
Ach, ach! wie steurt mijn zachte rust?
Houdt op, het is ghenoegh ghekust,
Wie red' m' uyt dees ellende?
Dus roept sy, slapend', overluydt,
| |
[pagina 72]
| |
Ach helpt m', eer dat mijn hartje sluyt,
Wie wou mijn eer daer schenden?
T.A. Ducens. |
|