Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes

[p. 67]

[Wech vervloeckte Hoovaerdy]

Stemme: Soete, lieve, reyne Maeght, die, &c.

Wech vervloeckte Hoovaerdy,
Daer mijn Ziel mee was beseten,
Door u ben ick in de ly,
En van yeder een vergheten:
Oorsaeck dat ick sonder vreught,
Sonder vrolijckheydt mijn Ieught
Dus langh heb versleten.

2 Doen ick sat in weelde soet,

Dit schijnt my nu op te breecken,
Heb ick door mijn hooghe moet
Menich Minnaer uytghestreecken:
Quammer nu een goedt Ghesel,
Die my docht, en meenden 't wel,
'k Waer nu wel te spreecken.

3 Dat het quaedt sijn Meester loont

[p. 68]

 

Is voorseecker niet ghelooghen:

 

Mocht ick hier in zijn verschoont,

 

'k Had my selven niet bedrooghen:

 

Nou heb ick dat bitter leydt,

 

Voor een ander toe-bereydt,

 

Selver in ghesoghen.

 

4 Van de Ieught werdt ick veracht,

 

Van ghetrouwde Luy verstooten:

 

Daer men d'een of d'ander wacht,

 

Werdt de deur voor my gheslooten:

 

Yeder schouwd my als de Pest,

 

't Is mijn schuldt dat ick in 't lest

 

Over ben gheschooten.

 

5 Voormaels doen ick wierdt ghevrijdt,

 

Dit komt my nu steedts te voren,

 

Schoon wat Ionghman doen ter tijdt,

 

Was te laegh voor my gheboren:

 

Nu sou my de minste Knecht,

 

Schoon al was hy noch soo slecht,

 

Licht konnen bekoren.

[p. 69]

 

6 't Is voorwaer een groote last,

 

Altijdt sonder Man te leven:

 

Was het in de Wet soo vast

 

Niet verboden of gheschreven,

 

'k Sou mijn maeghdom, hier gheseydt,

 

Door dees groot' gheneghentheydt

 

Licht wel overgheven.

J. v. Asten.