Haerlemsche Somer-Bloempjes tweede offer, Aen de Vreught-lievende Nymphjes
(1646)–Guillaume Abrahams Ooijevaer–
Auteursrechtvrij
[Folio A6v]
| |
Sonnet.
Vooghdesjes van ons hart, Lofwaerde soete Susjes,
Ghy zijt ons hooghste schat, ja 't overschoon cieraet,
Waer in al ons vermaeck en 's levens vreugt bestaet;
Want ghy verweckt ons staegh tot nieuwe soete lusjes.
Waer deur wy onse tijdt verslijten in onrusjes.
(Om eenigh soet Gezangh te stellen op sijn maet,
Daer mee ghy Spaernes-Stadt wel hoogh vercieren gaet)
Doch ghy ons vriend'lijck loont met soete lieve Kusjes,
En and're vreughden meer, 't welck onuytspreeck'lijck is;
Ja 't geen ons Hart verquickt, de geest maect reyn en fris:
Nu Susjes, vol van vreught, Ziel-Wecksters tot het Minnen,
Hier is voor uwe Jeught een lieve Vrucht bereydt,
Een Vrucht, een Somer-vrucht, een Nectars soetigheydt:
Queelt, galmt nu overluydt, ghezwinde Zangh-Goddinnen.
Vw' A. D. Dienaer Guillaume Ooyevaer. |
|