de lezers van De Telegraaf. Het gebeurde op vaderlandse bodem, uiteraard, in de Haagse flat met de koffers weer veilig op zolder, bij een glaasje sherry, én, zo meldde Van Loon, de minister knabbelde op nootjes, blijkbaar bij flinke hoeveelheden door Lia aangeschaft. Parels der wijsheid rolden als dubbeltjes aan de lopende band uit 's ministers welbespraakte mond.
‘In België wonen bevalt mij uitstekend. Het hele leefklimaat, de politieke sfeer, de gewoontes zijn veel normaler dan in Nederland. Men heeft daar niet die wonderlijke uitwassen in de televisie en een aantal kranten die hier als megafoon dienen voor kleine, uiterst linkse groeperingen.’
Hoe had Luns ervaren bij Willem Duys een staande ovatie van het publiek te krijgen?
‘Ik geloof dat de mensen die soort lichte toets appreciëren. Zij zullen ook wel merken, dat ik doe zoals ik ben en zij zijn, geloof ik, wel geamuseerd door mijn wijze van uitdrukken. Ik kwam tenminste drie arbeiders hier voor mijn flat tegen, die me zeiden: “We zien liever u dan Kraaykamp en De Gooijer.”
Ik heb bij zo'n optreden geen enkele behoefte aan repetitie. Dat werd wel voorgesteld maar ik heb direct gezegd, dat wij het maar fris van de lever moesten doen, zonder iets in te studeren.’
Dat het vanwege diens criante humeur achter de schermen van televisiestudio's doorgaans aanzienlijk minder plezierig met Luns t.v.-maken is, dan hij tegenover Van Loon meende te moeten laten uitkomen, zal ik nu maar buiten beschouwing laten.
De oud-minister maakte zich ernstige zorgen over de politieke ontwikkelingen in ons vaderland.
‘Met name onze partners in de Atlantische alliantie constateren de verminderde discipline in het Nederlandse leger en volgen niet zonder zorg de sabotagedaden en de acties van de wdm. Vijf jaar geleden had men een hogere dunk van het Nederlandse leger dan nu en zonder waardering hebben onze bondgenoten vernomen, dat wij bijvoorbeeld onze soldaten zo veel betalen: plm. f 285,- per maand, waar tegenover staat dat b.v. de Franse soldaat nog geen f 30 per maand toucheert.
Ik moet daar wel aan toevoegen dat de Nederlandse vloot en ook de luchtmacht een uitstekende naam hebben. Ik heb over de prestaties van de Koninklijke Marine de meest vleiende brieven gekregen van Amerikaanse en Britse vlagofficieren.’
Over zijn nieuwe werkkring is Luns uitermate enthousiast: ‘De functie van minister zou ik altijd hebben opgegeven voor die van secretaris-generaal van de nato. Een aangename verrassing was het, dat het nato-apparaat zo uitstekend werkt - en dan vergelijk ik het met de secretariaten van de eeg, de uno, de Raad van Europa, de oecd.’
Hij heeft wat meer met veiligheidsaspecten te maken dan toen hij nog minister was. ‘Als ik niet thuis ben zit er een security-man in m'n huis. Vóor de wekelijkse werklunch met de ambassadeurs van de 15 nato-landen wordt de woning waar wij eten door elektronische ex-