De staat van bedrog

24 september 1997

Tot mijn onuitsprekelijke verwondering constateer ik bij terugkeer uit de vs, dat het voormalig kantoor van Peter Nicolaï en Ellen Pasman (Höcker, Rueb & Doeleman) een milde terreur op mevrouw Pasman uitoefent. Zij zenden haar herhaalde aanmaningen voor de juridische bijstand die ze mij verleende toen zij nog aan dit kantoor verbonden was. Doeleman, de advocaat van Hans Verploeg van de nvj, laat deze lage actie over aan confrère G.J. Kemper. Zo vervolgen deze onfrisse heren een advocate die mede als gevolg van het onbegrijpelijke gedrag van Doeleman en Verploeg voor zichzelf is begonnen.

Ik heb Doeleman dus een briefje geschreven: ‘Dit is een vriendschappelijke waarschuwing en een advies het niet nog erger te maken dan het al is. Ik heb u steeds een onbetrouwbare man gevonden, hetgeen op uw gezicht geschreven staat, maar dat u mij in de gelegenheid zou stellen dit zo overmatig duidelijk te kunnen demonstreren aan de hand van wat er gebeurde in de periode dat Peter Nicolaï en Ellen Pasman mij via uw kantoor hielpen tegen de bastards in Den Haag (en Verploeg en u blijkbaar altijd weer voor “het gezag” in Den Haag door de knieën gingen) maakt verhelderend leesmateriaal over de stand van de hedendaagse advocatuur. Dit is misschien een geschikt moment om te zorgen dat de

[p. 129]

zaken niet erger worden dan ze al zijn.’ Prompt werd mevrouw Pasman, die van mijn brief aan haar voormalige kantoor niet op de hoogte was, opgebeld dat het nooit de bedoeling was geweest van de collegaadvocaten haar persoonlijk voor kosten te laten opdraaien, en meer van dergelijke uitlatingen van spijt.