De staat van bedrog

27 oktober 1994

Zitting onder leiding van rechter-commissaris B.C. Punt in Den Haag. Na veel vijven en zessen gaat hij akkoord met mijn verzoek om oud-premier Lubbers te horen. Van Mierlo's advocaat sputterde heftig tegen. Hij haalde bakzeil, en vanmorgen merkte de rechter-commissaris zelfs op: ‘Ach, het gaat eigenlijk alleen nog maar om het vaststellen van de hoogte van het de heer Oltmans toekomende schadebedrag.’ Deze uitspraak joeg deze Den Hertog andermaal in de gordijnen.

Gisteren heeft het overleg tussen secretaris-generaal Van den Berg en de drie Haagse politici op Buitenlandse Zaken plaatsgehad. In plaats van De Hoop Scheffer, die op het laatste moment ‘koude voeten’ kreeg,⁶ werd het cda door de heer Beinema vertegenwoordigd. Jurgens schreef me er een briefje over dat eindigde met: ‘Ik ben optimistisch!’

In solidariteit met mijn strijd berichtte Jos Slats in de Volkskrant:

Lubbers moet van rechter getuigen in zaak-Oltmans
Van onze verslaggever
DEN HAAG
De Haagse rechtbank heeft donderdag ingestemd met een voorlopig getuigenverhoor van oud-premier Lubbers in de zaak-Oltmans. De journalist wil Lubbers laten horen over een incident dat zich begin dit jaar heeft afgespeeld in Jakarta.
Oltmans was met de premier meegereisd bij diens bezoek aan Indonesië. Na afloop van dat bezoek bleek hij, anders dan zijn andere collega's uit Nederland, niet te zijn uitgenodigd: voor een door de ambassade georganiseerd afscheidsdiner.
Volgens Oltmans was dat niet het gevolg van een foutje, zoals de ambassade later beweerde, maar zou er sprake zijn geweest van boos opzet. Oltmans beschuldigt het ministerie van Buitenlandse Zaken ervan hem ai bijna veertig jaar tegen te werken.

6 De Hoop Scheffer is ambtenaar Buitenlandse Zaken en secretaris van Hans van den Broek geweest.

[p. 10]

De Raad van State decreteert dat mijn bvd-gegevens naar de voorzitter van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State dienen te worden gezonden.⁷ Overigens is het zeer de vraag of alleen Haagse socialisten naïef zijn ten aanzien van de betrouwbaarheid van Binnenlandse Zaken of de bvd. Men herinnert zich de anekdote - indertijd als heldendaad gepresenteerd - rond minister Geertsema. Geertsema wilde nagaan of hij door de inlichtingendienst in het ootje werd genomen. Namens de bvd was in het parlement omstandig bekend gemaakt dat bepaalde bvd-dossiers niet in de kluizen van het souterrain van het bvd-kantoor te vinden waren. Geertsema vervoegde zich enkele weken later onaangekondigd in het spionagehoofdkantoor en verzocht de kluizen te mogen inspecteren. Hij vond inderdaad niets. Zijn conclusie was dat om die reden de bvd en zijn ministerie eerlijk bezig waren.

De volgende etappe in mijn rechtszaak tegen de Staat - zoals overeengekomen door Jurgens, Wolffensperger en Beinema met Buitenlandse Zaken - was een acceptabele bemiddelaar te vinden. Ik schreef Ruud Lubbers vandaag of hij dit wilde zijn.

7 Zie bijlage 4.