Inleiding
Dit deel Memoires is Willem Oltmans ten voeten uit. Het loopt bijna over van emoties over de dood. De dood van zijn moeder, de dood van mij, zijn eigen dood en die van vele anderen. Zijn grootste vijand was dan ook het monster de tijd.
Ik was weer op weg naar Londen voor mijn werk, toen hij terug in Amsterdam-Noord mijn half afgepelde zachtgekookt eitje met een halfleeg glas mineraalwater zag staan, wat hem hevig ontroerde.
Later zou hij zich tijdens het bekijken van de befaamde theaterproductie in Londen - The Best Little Whorehouse in Texas, waarin ik prominent aanwezig was -in tranen afvragen wanneer hij me voor het laatst zou zien, zou aanraken. Willem toch!
Geachte lezer. Ik kan er u van verzekeren dat u dit deel van de Memoires in een adem uit zult lezen. Ook al leest u de Memoires voor het eerst. Het blijft actueel. De gedrevenheid, de passie voor het leven. Niet voor niets zouden zijn Memoires zijn levenswerk zijn en worden.
De Koninklijke Bibliotheek in Den Haag is er dan ook de stille getuige van.
Geachte lezer. Ik wens u veel leesplezier en tot de volgende keer.
Peter van de Wouw, Amsterdam februari 2012
Auteursrechtelijk beschermd