Memoires 1979-B

[p. 7]

Inleiding

Op 3 september 2010 kwam het boek De man van 8 miljoen uit geschreven door psycholoog en journalist Edwin Oden. Een biografie van Willem Oltmans? Nee.

De auteur beschrijft het als een oral history, want wie Willem Oltmans wil leren kennen, stuit allereerst op de Mount Everest aan woorden die hij heeft nagelaten (Oden). Daar is nu weer circa 300 pagina's Memoires aan toegevoegd, die alleen maar een druppel zijn uit de ‘graftombe van mijn mind’ zoals Willem dat noemde.

Jan Cremer een van Willems grote vriendjes die later zijn grote vijand werd in Odens boek, en gal spuit door zijn gebitje, dat Willem alleen maar een ‘amusante paljas’ was, krijgt nu zelf een koekje van eigen deeg. Het originele manuscript van Ik, Jan Cremer dat hij wilde verkopen (anno 2010) via een veiling om zijn financiële put te vullen kon hij aan de straatstenen niet kwijt.^* Maar Willems culturele erfgoed zal altijd veilig zijn (76 meter lang) in de Koninklijke Bibliotheek, Den Haag, voor toekomstige generaties.

Op 16 september 1979 was Willem in New York in gesprek met de befaamde psychiater Charles Socarides. Socarides vroeg Willem: ‘When did this burst of creativity start? All your life?’

Willem antwoordde: ‘The writing yes. But a great change came upon meeting a boy (Peter van de Wouw) in 1967 on an Amsterdam terrace. He was reading a book, Analysis of a Life. “Do you realize Willem” the boy said, “nobody understands the influence of thinking on feeling or feeling on thinking”. That really triggered not only my deep interest in this guy, who was to become my best friend, but I turned away from international political reporting and became heavily involved with the mind sciences and the larger questions of life and research.’

‘This is fascinating,’ vond Socarides.

Willem vond dat ook, en zei: ‘Yes, it certainly is.’

Het zou blijken dat tot aan Willems dood in 2004 onze relatie een fundamentele inter-persoonlijke kruisbestuiving zou blijven.

Een revolutie, 'n tsunami en een totale umwertung aller verten en ein

* Op 15 oktober 2010 werd bekend dat het Letterkundig Museum het manuscript heeft gekocht.

[p. 8]

lied ohne ende in elkaars leven. In Willems boek In het land der blinden schrijft hij: ‘De ontmoeting met Peter sloeg bij me in als bliksem, als een dubbele voltreffer, zowel op mijn geest als op mijn seksualiteit. Ik besefte die namiddag en voor mij een schok, dat ik eigenlijk nul komma nul wist over dat mysterieuze, onvoorspelbare en onvervangbare orgaan in mijn lichaam. De computer in mijn hoofd. Het was Peter die me wakker schudde en me voor het eerst deed inzien dat er een terrein braak lag in mijn geest. Het verwonderde Peter dat ik twintig jaar na international relations in politiek was blijven steken. Het zou tot het eind van mijn leven mijn mindscape drastisch veranderen’.

Daarom vind ik het waanzinnig hilarisch dat 'n paar zogenaamde vrienden van Willem (losse flodders die Willem een blauwe maandag gekend hebben) in Odens boek commentaar geven over de essentie van mijn relatie met Willem vanuit hun eigen opgefokte persoonlijk perspectief met breinen van het formaat van 'n doperwt.

Ik wist zelf altijd: ‘Je bent wat je zegt.’

Mijn eerste lessen van il maestro Willem waren op het wereldtoneel. Kijk naar de waarheid achter de waarheid. Vlak voor zijn dood gaf hij mij het boek The Truth about the Truth, geschreven door Walter Truett Anderson. Met andere woorden, vergeet nooit dat ‘de leugen regeert’. Niets is zoals het er op de oppervlakte uitziet.

Willems visie wat betreft geopolitieke inzichten, onder andere dat Amerika zou vallen, is actueler dan ooit. Ook in de recente Nederlandse geschiedenis blijkt dat Willem Oltmans een voorloper zou worden van andere grootheden zoals Pim Fortuyn (vermoord) Theo van Gogh (vermoord) en Geert Wilders (karaktermoord)

Waarom is het dat als er iemand aankomt die ons inzicht geeft in 'n mogelijke, betere toekomst van de wereld, gekruisigd word?

Willem wist dat ik de enige in zijn leven was die de fakkel van zijn cultureel erfgoed zou en zal overnemen.

Misschien daardoor dat ik de volgende ben die het kruis van Oltmans zal moeten dragen.

Peter van de Wouw, Amsterdam 2010

‘A lie told often enough becomes the truth.’ - Lenin