Memoires 1967-1968

[New York (vervolg)]

[p. 159]

vermeed dus tactvol om er op te vijzen, dat de nts-bonzen mij er opnieuw - tegen alle gebruiken in - opzettelijk hadden uitgeknipt. De wraak van Harry Hagendorn en consorten. Maar het toont ook aan tot hoe ver de loyaliteit van Carel Enkelaar gaat, die het interview van te voren moet hebben gezien. Ze gunnen me gewoon het succes niet.

Richard is uit Manhatten gekomen om me goede reis te wensen. Hij zag er weer slecht uit. Ik staarde naar hem en vond het zorgelijk. Zou hij veel gedronken hebben? Hij keek me met een fletse glimlach aan. ‘Oh, Richard,’ zei ik, ‘please bring more beauty in your smile like before.’ Bij vertrek drukte ik hem een moment dicht tegen me aan.

Ga aan boord van het Lufthansavliegtuig. Ik moet zeggen dat de menu's die rondgaan meer beloven dan bij de klm.

Croiset: ‘Kleuren om personen aanwezig zijn aura's. Deze ontstaan naar mijn mening uit de wisselwerking van energieën, die door personen aangetrokken en afgestoten worden. Des te meer de persoon de afstotende en aantrekkende energie onder controle heeft des te evenwichtiger zal deze persoon zijn, des te meer zal hij in staat zijn harmonie tot stand te brengen.’

Het toestel is de afdaling naar Schiphol begonnen. De zon schijnt boven de zee. Mijn gevoelens? Niet te omschrijven. Ben vervuld van een diep gevoeld verlangen naar Peter. Het lijkt me nu onuitwisbaar toe, zo diep ligt dit verankerd. Ik zal hem onstuimig om de hals vliegen. Wanneer onze ogenstralen elkaar weer zullen raken zullen we opnieuw intuïtief zeker weten dat zij ons in liefde gebonden zullen houden.