Noorderzon
Paul Bremer, de voormalige dictator van Irak - volgens de Algerijnse uno-onderhandelaar Ibrahimi was hij dat - is met de doodstille trom twee dagen te vroeg uit Baghdad vertrokken. Niemand wist waarom, maar hij is geruisloos opgestapt. De Irakezen konden zijn bloed wel drinken. Gegronde redenen.
Hij bekleedde de meest ongeschikte post uit zijn loopbaan. In de jaren 80 was hij ambassadeur in Den Haag. Wijd en zijd beklaagde men zich over zijn arrogante en bekakte optreden, net zoals dit nu over ambassadeur Clifford Sobel tot in het parlement toe wordt gedaan. Sobel denkt ook dat Den Haag een soort joodse dependance van Washington is en men blij mag zijn dat Bush ons tegen de Belgen, Fransen en Duitsers beschermt. Balkenende is de opperrabijn. Daarom wil Sobel de jsf aan hem verkopen, waar Fortuijn zo tegen was.
Begin jaren 80 richtte een zakenman, Frans Lurvink een denktank op in een poging journalisten uit Oost en West aan de praat te krijgen op kasteel Den Alerdinck. De nos en andere organisaties waren hier nauw bij betrokken. Lurvink ging praten bij de toenmalige ambassadeur Bremer in Den Haag om diens steun te krijgen. Frans kwam lichtelijk misselijk terug vanwege de houding, de arrogantie, en de onzin, die Bremer debiteerde. Geen wonder, dat hij in het Bush-team paste.
Naast een waslijst van andere blunders is de grootste, dat Paul Bremer het arme Irak heeft opgezadeld met een zogenaamde soevereine Iraakse interim cia-groep. Alawi is in alle opzichten de miskleun van de eeuw. Hij zou zelf terecht moeten staat als oorlogsmisdadiger. Hij stuurde indertijd een cia-kar volgeladen met springstoffen Noord-Irak binnen. Deze trof onder meer een bus met kinderen en veroorzaakte een afschuwelijke ramp. Nu heeft hij zijn mond vol over andere oorlogsmisdadigers.
Roger Cohen ontmoette Bremer in een voormalig paleis van Saddam. Hij schreef in The New York Times, dat Amerikanen er niet van houden om als ‘empire builders’ te worden beschouwd, maar dat Bremer juist een schoolvoorbeeld van een klassieke proconsul der imperialistische landen uit vorige eeuwen was ge-
Auteursrechtelijk beschermd