Pfaff wil Bush vervolgen
In de International Herald Tribune van 13 juni vergelijkt de columnist William Pfaff het gedrag jegens ‘staatsvijanden’ van de kliek rond Bush met de klaagzangen van Adolf Eichmann, die bestaande Duitse wetten als een belemmering zag om in te hakken op vijanden van de nazi's, dus op de eerste plaats de joden. Pfaff gaat zelfs zo ver om te stellen dat na de laatste lekken van binnenuit naar de media, regeringsadvocaten de president glashard schriftelijk adviseerden, dat hij geen rekening behoefde te houden met internationale verdragen of door Washington ondertekende conventies welke martelen niet toestaan. Volgens hen rechtvaardigde de War on Terror ieder middel om er achter te komen wat de jihadisten in hun schild voerden in verband met de Amerikaanse nationale veiligheid.
Pfaff vervolgt dat ambtenaren zich beklaagden omdat regels en wetten hen belemmerden, dat zij naar willekeur mensen arresteerden die verdacht werden van medeplichtigheid aan 09-11. Men wilde hen voor onbepaalde tijd achter slot en grendel kunnen zetten en houden. Dat is wat er gebeurt in Camp X Ray op Cuba en wat gebeurde in de Abu Ghraib gevangenis in Bagdad en vele andere plaatsen in Irak en Afghanistan (en Israel) tot foto's wereldkundig werden gemaakt.
Bush probeerde op televisie op 24 mei de zaak weg te poetsen met dat het slechts om een handjevol hillbillies zou zijn gegaan. Verder kwam vast te staan dat bijna 90 procent van de gearresteerde en gemartelde Irakezen helemaal niets met 09-11 of terrorisme tegen de usa te maken had. Het ging voornamelijk om mensen die zich op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bevonden. Ze werden hard aan de tand gevoeld en als ze geen informatie konden geven, beklaagden de commandanten van de ondervragers zich er over niets op te schieten met losse flodders. Dan werden de duimschroeven verder aangedraaid en de commandanten kwamen opnieuw niet verder. Dus de martelescalatie werd verder opgevoerd.
Pfaff: ‘Dit walgelijke schandaal is misschien wel een der ernstigste uit de Amerikaanse geschiedenis.’ Het congres wilde Bill
Auteursrechtelijk beschermd