Laatste wapenfeiten

[p. 23]

Spoort niet

In de Jordaan zegt men: ‘Hij spoort niet.’ Hij heeft de werkelijkheid onjuist waargenomen. Er zit een onjuist beeld in zijn brein gecodeerd. De cognitieve psychologie gaat er van uit, dat het gemiddelde geheugen 100 triljoen bits informatie bevat. Men stelt: ‘The circuitry of one brain has sixty times the informational complexity of the entire United States telephone system.’ De neuro-anatomische kaart van het menselijk hoofd komt steeds meer overeen met de werkelijkheid. Hoe zijn echter gecodeerde waanbeelden te decoderen? Sommigen, die zich tenminste realiseren dat zij niet sporen, zijn zo verstandig bij een deskundige te rade te gaan. De hopeloze gevallen zijn zij, die overtuigd zijn van hun gelijk, maar in werkelijkheid opereren op basis van screwed up bits of information. Is zo iemand, die niet spoort, ook nog president van de vs, dan geeft hij als hij zijn mond open doet achteloos en klakkeloos waanbeelden door naar miljoenen tv kijkende hoofden. Geleidelijk aan ontstaat een wereldwijd waanbeeld, zoals momenteel bij de Babylonische spraakverwarring tussen vrijheidstrijder en terrorist.

Wanneer George Bush in de Rose Garden een demonstratie weggeeft van hoe zijn bovenkamer opereert aan de hand van bits of information, die onjuist zijn, met als gevolg dat hij nonsens staat te verkopen, is de enige mogelijke reactie, zich te realiseren dat deze Commander in Chief hopeloos fucked up is, met alle gevolgen van dien voor Amerika en de wereld. Wanneer het brein van Bush het woord ‘freedom fighter’ aanklikt, blijkt er een fout in zijn ‘computer’ te zijn geslopen. De neuronen (information processors) van George leiden hem namelijk naar terrorist, met alles erop en eraan, op de plaats tussen zijn bits of information waar het woord ‘vrijheidstrijder’ zou moeten zitten. Dus, staande naast een gediplomeerde oorlogsmisdadiger uit Israël, verspreidt hij via de verwarring in eigen brein, een nieuw stukje chaos onder de miljoenen zich van geen kwaad bewuste televisiekijkers. De foute klik bij de neuronen van Bush is uitgegroeid tot een wereldwijd virus, waarbij vrijheidsstrijders en terroristen nu overal hopeloos door elkaar gehaspeld worden. Op mijn ‘word processor’ gebeurt

[p. 24]

iets dergelijks. Als ik een vraagteken aanklik, verschijnt een dubbele streep.

Iemand is het euvel in mijn Packard Bell komen herstellen. Maar hoe fix je het brein van de machtigste man ter wereld, met het meest gevaarlijk militaire apparaat in handen, voor er een ramp gebeurt? De ellende is trouwens al aan de gang in Afghanistan en Irak. Hoe decodeer je George's bit of information, dat terrorist naar het bewustzijn brengt, terwijl het freedom fighter moet zijn? Condoleezza Rice of Paul Wolfowitz zijn zelf in de war op dit heikele punt, en de rest van de entourage weet nog minder waar het over gaat.

Het begon allemaal met Vietnam. De Vietcong waren toen nog guerrilla's. Zoals toen wij hier ondergronds streden tegen de Duitsers. De Nazi's zijn begonnen met vrijheidsstrijders terroristen te noemen. Presidenten Reagan, Clinton en de beiden Bushes hebben die truc overgenomen. In Vietnam sprak men nog over het verzet van Vietcong guerrilla's. Nu heten verzetsstrijders als Al-Qaeda en andere groepen voortaan terroristen, terwijl zij hetzelfde verzet plegen tegen buitenlandse overheersing in Palestina, Afghanistan, Irak en elders, als Vietcong strijders deden in Zuidoost Azië. Amerika terroriseerde de burgerbevolking in Vietnam, Laos en Cambodja met napalm, en chemische oorlogvoering. Zij waren de eigenlijke terroristen in die oorlog van 1960 tot 1975. In de breinen van Amerikanen was Vietnam een bevrijdingsoorlog zoals D-Day in 1944 in Frankrijk. De Schepper had immers Amerika aangewezen het Marxisme te vuur en te zwaard te bestrijden? Nu is het Bush, dia als grote Verlosser op treedt in een oorlog tegen terroristen, die vrijheidstrijders zijn.

Joris Luyendijk heeft in zijn boek Het zijn net mensen (Uitgeverij Podium, Amsterdam, 2006) uitgebreid geschreven over de manier waarop de codering van de breinen in de media bepaalt hoe een gebeurtenis wordt geduid. Het boek is als zoete broodjes over de toonbank gegaan.