Grenzen aan de groei. Deel 1

75 gesprekken over het rapport van de Club van Rome

[p. 6]

Voor alle mensen

[p. 7]

De Club van Rome

Nu de mens op het toppunt van zijn kennis en macht is gekomen verspreidt zich tegelijkertijd een diep onbehaaglijk gevoel door de menselijke samenleving. Geconfronteerd met een steeds meer gecompliceerde en voortdurend zich wijzigende warwinkel van dooreengevlochten problemen ziet de mensheid zich bedreigd door een weergaloze crisis

In april 1968 kwamen dertig Europese wetenschappers, humanisten, opvoeders en managers van bedrijven in de Academie van Lincei in Rome bijeen om te overleggen hoe men deze wereld-‘problématique’ zou kunnen tegemoet treden en onder ogen kunnen zien. Een aantal hunner besloot als een informele groep bijeen te blijven en mannen van visie en daden uit alle continenten, culturen en waarde-systemen te interesseren zich aan te sluiten. Allen delen de overtuiging, dat traditionele maatschappelijke instellingen en gedragslijnen de huidige situatie niet langer het hoofd kunnen bieden en zelfs onvoldoende zouden zijn, om de heersende trends te signaleren en evalueren.

Deze groep is bekend geworden als de ‘Club van Rome’. Zij kan maximaal honderd leden tellen. Geen van hen is bij actuele politieke beslissingen betrokken, noch heeft de Club in haar geheel enige ideologische, politieke of nationale verplichtingen, alhoewel vele van haar leden toegang hebben tot besluitvormers en beslissing-nemers, terwijl zij tegelijkertijd kunnen terugvallen op aanzienlijke bronnen van kennis en informatie.

De Club van Rome heeft twee voorname doelstellingen. De ene is het stimuleren van onderzoek en onderling overleg en besturen van problemen gericht op het verkrijgen van een dieper begrip over de werking van globale systemen. Gedurende de eerste fase van deze activiteit richtte de Club zich op de studie van ‘Grenzen aan de groei’, zoals zij in dit boek als voornaamste thema wordt besproken. De andere doelstelling beoogt nieuw verkregen inzichten te gebruiken om nieuwe gedragslijnen en strategieën te bevorderen die op een nieuw humanisme zijn geïnspireerd, dat in staat zal zijn de mensheid een verstandiger weg te doen inslaan.

Aurelio Peccei,¹

Rome, 1 januari 1973

1 Oprichter en voorzitter van de Club van Rome. Zie ook het slotgesprek van dit boek, pagina 463.