Quasi-socialisten. Hollanders te Antwerpen. Deel 2

[p. 159]

Enkele opmerkingen over de uitspraak van de dialekten:

ui.	De plat-Amsterdamsche ui is gewoonlijk aangegeven door ue. De overdreven-fijne ui door eu. De plat-Antwerpsche door oi.
ij.	De plat-Amsterdamsche ij (ei) aangegeven door ê-ê. De plat-Antwerpsche wordt soms uitgesproken als korte à, b.v. in ghà (gij) en soms als ai.
ee.	De plat-Antwerpsche ee klinkt soms ongeveer als ie, soms als korte ei.
oe.	De Antwerpsche oe klinkt bijna als oo, zooals in blood (bloed).
oo.	De Antwerpsche oo klinkt gewoonlijk ongeveer als lange oe. Zoo rijmt in het bondslied, hoofdstuk III, ontgloeit op ontplooid. De Amsterdamsche oo is dikwijls weergegeven door ou.
v.	De Amsterdamsche v = f, b.v. foor (voor). Tusschen 2 klinkers spreken de joden hem gewoonlijk uit als w, bowe = boven.
u(w),	voornaamw. wordt in plat-Antwerpsch soms uitgesproken als oe, soms ongeveer als au (gewoonlijk weergegeven door àu).
a	klinkt in 't Antwerpsch voor een dubbele medeklinker dikwijls als een gerekte è, hier weergegeven door ae, b.v. maekker (makker).
a	voor ns, nd en voor r klinkt in 't Antwerpsch ongeveer als een gerekte a, die door een korte a gevolgd wordt, weergegeven door âä b.v. Frâäns, zwâärte (zwarte).
g.	De Antwerpsche g houdt 't midden tusschen de zachte Fransche g in gout, en de Hollandsche g. Hij wordt hier aangegeven door gh. Ook de joodsche g b.v. in meschoghe wordt aldus weergegeven.
ie	klinkt in 't Antwerpsch ongeveer als ee: zeek = ziek.

[p. 160]

r.

De gebrauwde r hier en daar aangegeven door ch.

h.

Antwerpenaars hebben veel last met de h, die ze gewoonlijk weglaten. Lukt 't soms, na veel inspanning, hem uit te spreken, dan vormt de mond zich er zoo intens naar, dat de letter onwillekeurig ook voor 't eerstvolgende woord geplaatst wordt. De taal van David is niet 't zuiver plat-Amsterd. dialekt; er is, niet alleen in zijn syntaxis maar ook in zijn uitspraak, veel dat hem persóónlijk eigen is. Overigens komt bij de personen van het eerste en tweede plan het dialekt bijna nergens onvermengd te voorschijn. De Kristenen gebruiken dikwijls onwillekeurig Jiddische woorden en konstrukties, terwijl bijna alle Hollanders zich Vlaamsche uitdrukkingen en zinsbouw eigen maken.

Het teeken ‘\’ is doorgaans gebruikt om klemtoon aan te duiden.

Soms om 'n a of o dof te maken.