De tooneelwerken (3 delen)(1921-1955)–Willem Ogier– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 63] [p. 63] Derde uyt-komst. BEYKEN. Beyken. Och mijn onnoosel dier, och mijn Kindt, mijn arm Schaep Wat Tyran hebde van eenen Vader, hy en wilt my niet trouwen Noch hy en wilt geen gelt gevē waer me ick u sou houwē En soo dwingt my den noot om te doen dat ick nooy doē Och hoe can't dien stuck Schelms in syn Hert bevroen Dat hy ons soo deirelyck verlaet? hoe can hy't beginnen 520[regelnummer] Laes dat syn de vreughden van het dertel minnen, O suere Vrucht? ick weet hoe datse smaeckt, Die lyen, en verdriet, armoe, en een Hoer maeckt: De dochters hebben te lyen de Knechts die draeyender t'gat ‘ uyt Want plaeghdese te veel soo loopense ter Stadt ‘ uyt Die Moesolven, die Blaeskaecken, die Feemers, die Lof ‘ tuyters Die Liegers, die Bedriegers, die Valsaerts, die Ypokrieten, die grof ‘ fluyters Die Eerdieven, die Maeght Verleyers, die Sweerders, die Verraders Van d'onnooselheyt, en d'eerelycke Vaders Die Sneurckers, die Poeffers, die Stoeffers, die Geckx, die alle ‘ claps [pagina 64] [p. 64] 530[regelnummer] Die Lichtvoets, die Selde waeren, die sonder Zielen, die Galge ‘ laps Die ist genoegh als s'hunnen tuyl getuylt ‘ hebben En als s' een gansch geslacht soo schandelijck vervuylt ‘ hebben Dan huysken, buysken comt al tot syn recht, Het gaet met hun gelyck het spreeck woort seght Men meynt een ander te brillen, en men brielt syn selvē: Och ick sal mynen Fiel, noch de lappen van syn Cleeren sien schelven, En de straten daer me besaeyen: jae ick sal noch sien Dat hy om Gooy sal gaen aende Deuren vande Lien Die hy nu als Beesten acht en leven op hun Brocken, 540[regelnummer] En sterven dan op't lest ellendigh vande pocken. Ja Kint, soo sal't met u Vader gaen, en had' ick de weet Dat gy waert een aertjen, naer't Vaertjen, ick smeet U met de Cop tegen de steenen, en als ick u wel gaen bekycken Soo dunckt my dat gy en u Vader syt net twee gelycken Al waerde uyt syn Backhuys gesneén: Ha gy jonge ‘ Boef Ick treck myn Hert van u, light daer, gy jonge ‘ sloef Op de cou Banck, en maut, en schreeuwt tot dat gy swart ‘ syt Daer leget (seyd' de Man) en hy spoogh syn Hert ‘ quyt. Daer hoor ick Volck best voegh ick m'aen d'een zy. Binnen. Vorige Volgende