Verzen uit oorlogstijd (1914-'19)

[p. 62]

O, gulden, gulden sporen...

Hoort gij de vlammen kraken?
Ach, Iepren, Iepren brandt!
De duistere luchten blaken
en rooder gloeit mijn land;
de vlaamsche luchten gloren....
Mijn Vlaandren's nood is groot....
O gulden, gulden sporen,
hoe glimt gij rood!

Ziet gij de vlammen smoken?
Ach, Iepren, Iepren laait!
De duitsche duivels poken....
De vaart der vlammen waait....
De duitsche duivels zworen
ons lieve steê haar dood!
O gulden, gulden sporen
hoe glimt gij rood!

Hoort gij de vlammen loeien?
Ach, Iepren, Iepren schreit!
De wreede vlammen vloeien
rond haar onnoozelheid.
De spookge vlammen storen
den heelen hemel bloot....
O gulden, gulden sporen
hoe glimt gij rood!

Want ievers in een kerke
- ach, Iepren, Iepren brandt -
daar schijnt er op de zerken
den gloed van 't vaderland.
Daar ievers in God's koren,
in der gewelven schoot,
dáar glansen en dáar gloren,
dáar branden gulden sporen
en fonklen goud en rood!