Hemel-sucht, ofte syne laetste besigheydt: vervattende eenighe stucken des Nieuwen Testaments, als de Gheboorte, Opvoedingh, ende eenighe Wonderdaden onses Heeren iesu Christi

[p. 55]

[Den Godt des Heyls heeft door zijn goedigheydt]

Wie onbereyt ter Bruyloft komt,
Sit voor God’s ondersoeck verstomt.

Stemme: Al wat men hier in dese Werelt siet.

1.
DEn Godt des Heyls heeft door zijn goedigheydt,
Den armen Mensch, een Hemels Feest bereydt:
Dat hier op Aert wel werdt gevanghen aen,
Doch namaels sal in Heerlijckheydt bestaen.
2.

Hier toe roept hy de Menschen door sijn Woort,

’t Welck voormaels is in Israel gehoort;
Door Patriarch, Propheet, en Mannen Godts,
Maer laes! Dit Volck bleef even boos en trots.
3.

Nae desen al, soo sandt Godt zijnen Soon.

[p. 56]

 

Met een gevolgh van Dienaers om te no’on,

 

Maer ’t Ioden-dom verachten dese Feest,

 

En over sulckx zijn zij’t niet waert geweest.

 

4.

 

Dies keeren haer d’Apost’len over al,

 

Nae ’t Heydens Volck waer af een groot getal,

 

Beroepen zijn tot desen Bruylofs dagh;

 

Bey goed’ en quaed’ van alderhande slach.

 

5.

 

Maer Godt die kent der Menschen herten gront,

 

Schijn-deughts geveyns, voor den Heer noyt bestondt:

 

Wanneer maer hy zijn Gasten oversiet,

 

Den huychelaer die is terstondt bespiet,

 

6.

 

Hy spreeckt haer dan op ’t onversienste aen,

 

En seght, wel Vrient, hoe komt ghy hier in gaen,

 

Niet eens verciert te zijn met ’t Bruylofs-kleet,

 

Waer op den Mensch geen woort te segghen weet.

 

7.

 

Maer ghy ô Godt, ons hert en Ziel bereydt;

[p. 57]

 

Kleet ons met g’loof en met boetveerdigheydt,

 

Bevrijdt ons voor d’uytvoerders van u straf,

 

Wiens Werpingh is in’t duyster helsche graf.

 

8.

 

Treckt ons tot dy als ghy ons roept ô Heer,

 

Ten avontmael nae dijne heyl’ge leer:

 

Op dat wy hier aenvangers mogen zijn,

 

Om naemaels mee te drincken nieuwen Wijn.