Hemel-sucht, ofte syne laetste besigheydt: vervattende eenighe stucken des Nieuwen Testaments, als de Gheboorte, Opvoedingh, ende eenighe Wonderdaden onses Heeren iesu Christi
(1649)–Herman Ockes–
Auteursrechtvrij
[pagina 52]
| |
Stemme: Hoe legh ick hier in dees ellende.HOe weynigh kan den Mensch onthouden,
Het gene daer hem meest aen leydt,
Die een dingh meermael vragen souden,
Doch som uyt kurieusigheydt:
Gelijck de Iong’ren Christi deden,
Over den val der heyl’ger Steden.
2 Dus gingh haer Iesus tot verstercken,
Een nieuwe reden vanghen aen,
En sey, wanneer ghy nu sult mercken
En sien den woesten grouwel staen,
Nae het getuyghen des Propheten,
In d’heyl’ge plaets, wie ’t leest kan ’t weten.
3 Den Woesten grouwel sullen wesen,
| |
[pagina 53]
| |
De Roomsche Krijghers in Godts Huys:
Wie dan in Iuda is mach vreesen,
En keer’ niet we’er nae munt of kruys
Die staen op ’t velt of op de daken,
Hoeft nae zijn kleed’ren niet te haken.
4 Want haer verderf wil schielijck komen,
Daer nauw ontloopen wesen sal,
Waer voor een zwang’re Vrouw mach schromen,
Of die dan sooght in sulck geval;
Want haren staet is te beklaghen,
Die ’t vluchten minder kan verdraghen.
5 Maer ô Ierus’lem wilt vry smeken,
Dat uwe vlucht niet ‘swinters zy,
Noch op den laetsten dagh der weken,
Of u komt meer verdruckingh by,
Iae wel soo groot alst oyt voor desen,
Ter werelt was, of oock sal wesen.
6 Maer soo dees’ daghen vol benouwen,
Niet kortend’ wierden afgesne’en;
Geen vleesch en bleef’er dan behouwen,
| |
[pagina 54]
| |
Voor dese Rovers moort-geween:
Doch om der uytverkoor’nen klagen,
Wil Godt verkorten dese daghen.
7 Godt heeft tot aen des Werelts enden,
Noch zijn verkooren lief ghetal,
Al komt hy veel verstoringh senden
Hy vrijd’t haer voor het ongeval;
Castijd’se wel maer niet in thooren,
De vrome gaen doch noyt verlooren.
Eer Christi komst dan sal geschien,
Te weten in de laetste daghen;
Veel wonderheden sal men sien,
Soo hier ons Heylant voor gaet dragen.
|
|