| |
Twede uytkomst.
Trijn. May-gats. Lobbrig. Fokel. Prijn, Ieremie.
K Om May schept noch een reys, en daer mee wil ik scheyen,
Wat denkt 'er niet meer aen.
Ia kynt, men hooft is los
Noch van al dat geraes, maer soo 'k die loose vos
Eens by de kladden krijg, ik sel het hem betalen
Dat sweer ik hoog en duur, of de Duivel moet men halen.
Wat is dat Trijntje buur? wie het et jou edaen?
Hier Krijn, die swarte smit, die staeg sen vrou durft slaen,
Wie? Neel; dat hem de pokken schennen,
Die eervergeten hont, wie sou 't bedenken kennen?
Nou hy heur moye goetje het verdomineert,
Nou noch te smijten? denkt eens hoe de tijt verkeert.
Eerst was't, wat lustje lief, waer wil ik je nou voeren,
Segt wat je hart maer denkt.
En nou is 't hoer der hoeren!
Siet, soo veranderen de Vryers in de Mans.
Wel Kyeren wat raet? wat seg jy Fokel Ians?
Wat sou ik seggen? kint, je weet dat Man en Vrowen,
Of sy schoon kijven, moeten evenwel huys houwen.
Ey eens gedronken, laet dat loopen soo het wil,
Sy sullen t'samen wel weêr effnen heur verschil;
Want hier recht uyt e kalt, of al heur moje goetje
Is deur de keel elapt, men lieve Moêr, dat moetje
| |
| |
Hem niet toe rekenen, had sy gelijk een vrou
Behoort, wel op gepast, gelooft men vry, daer sou
Non duske onenicheyt in huys niet sijn, dus laten
Wy 'er ons niet meê bemoeyen, want ten sel der niet in baten.
Neen dat verstae ik niet, wat seg jy Pete May?
Wel dat w'er hier ontboôn, en dat me aen heur say
Waer het op stont he! wat dunkt 'er jou of Trijntje.
Al goet wat Lijsje doet, kaktse in 't warmos, se eet het niet.
Kom hier, kom hier eens Prijntje,
Ey laetje Spin-tuyg staen.
Gaet tot Krijn onverstants, en seght eens dat de Vrou
Hier datelijk komen moet, en sonder lang te bayen;
En ofse jou niet kon, soo seght tot Pete Mayen,
Daer is een vrou die heur hooghnoodigh spreeken moet,
Daer heur geluk aen hankt. Daer, dat 's voor jou.
binnen.
Dat is wel, en wilt terstont weêrkeeren.
Als dat wy het niet begeeren
Van heur, dat sy subjekt sal blijven van 'er man.
Maer tant weer bieden, soo lang als se 't harden kan.
Of dat men anders haer met kracht hier toe sal dwingen,
Met alle man: en dat, dat past jou sonderlingen
Vrouw Lobberig om haer te seggen, want jy siet
Soo wat aensienlijk, en 't voegt wel dat jy gebiet.
Neen daer is Fokel Ians, die kense, die selt passen.
Ey ey, tut tut, jy selt dat varreken wel wassen.
Neen moêr, jou past 't gesagh, jou wesen wijst het uyt:
Want al wat datje seght, dat bint, dat klemt, dat sluyt.
Soo, scheermen wat: ik meen daer jy het ook laet leggen,
| |
| |
Ieremi uyt.
Wel wat kom jy hier seggen?
Ieremie wat is 'er gaens?
Sen man sta voor de deur,
Se vra 'k na hum, se seg, se moet kom tot te schreur,
De kleerma'k, watte weet ik.
Wel hoer de gek iens walen.
Hier kromtong spreek recht uyt.
Iou Akremens qua Trijn. Iy scheer altijdt de gek
Mette my. Sierne Caton.....
Weg weg, en bond den bek.
Nou soen menkaêr weêr peys.
E bese mon ku, ma boesje ette malade.
Ieremi binnen.
May, seght men Iorden, dat 't men niet en komt gelegen:
En laet hem gaen na huys, seg, 'k heb verlet gekregen,
Daer is Prijn, wel komtse?
I jo, sie volliget mi op stunt,
Non kyeren, siet dat jy jou respekt wel houwen kunt.
Wel vrienden wat is je begeeren,
Dat jy men hier ontbiet? ik moet strax weder keeren.
Soo haest niet, sit wat. Maer wy hooren tot ons leet,
Als dat jon bullebak, jou man sijn plicht vergeet;
En jy 't geduldigh lijt, dat staet ons niet te lyen.
Wat raet? dat jy selt van hem scheyen,
Of staetje dat niet aen, soo maekt dat jy jou weert,
Dat en heb ik noyt geleert,
Noch wilt niet leeren, want ten sou men ook niet voegen,
| |
| |
Ie weet wel dat men moet sen man steets vergenoegen,
Sulcx past een deughtsaem wijf.
En ook een deugtsaem man,
Dat hy sijn Huysvrou acht, in alles waer hy kan.
't Sijn swacke vaetjes, en se hebben veul te lyen.
Foey Wijvesmijters, jy selt nimmermeer bedyen.
En van hem scheyen, dat en vind ick niet geraên?
Die dat gedaen heeft, heeft het die na wens gegaen?
Siet daerom dankt my best dat ik geduldigh drage
Al 't geen dat hy my aen doet.
O plaegh van alle plagen!
Sie daer ik barst van spijt. O bloet was het mijn man,
Hoe sou hy 'er onder deur.
Ik meen was het jou man, jy soud wel anders singen.
Wel, soo ik hem niet dwing, soo sal by my bedwingen.
Ik wou dat hy hier was, ik sou dien lompen gek
De neus uyt 't aensicht bijten, en spuwense in sijn bek.
Is hy een vuurge Draek, ik sal een Basiliskus wesen,
Hy sel byget voor my, en ik voor hem niet vreesen.
Ik ly niemant boven my, by zy ook wie hy zy.
Ik sel die Melis Malmont dwingen, of hy my.
Dat is maer sotte praet, dat Vrouwen tegens Vrouwen
Wat doen, dat is wat aêrs. dus wilt men vry vertrouwen,
Dat ik sen vuysten vrees, sen voeten ook niet min
Voor schoppen, en voor slaen.
Wat benje dan van 't sin?
Te lijden met gedult, al wat by kan begeeren.
't Is wel, jou saken sijn gedaen, je kunt weer t'huyswaert keeren.
Neel binnen.
Wat sel men hier in doen? wijl sy het goet bevint,
Ie weet, 't is man en vrouw!
'k Loofse de vrouwen in Mos kovien moet slachten,
| |
| |
Die als de mans haer slaen, heur selven lukkigh achten.
Ik ben wel lukkig, dat ik in dat duivels lant
Ik ben ook van dat verstant.
En op de Kakkedemie gaet men noch de luy bedriegen,
En speulen dat men de Vrouwen goet maken kan met wiegen:
Maer 'k meen, soo Kees die pots my wou speelen, dat hy sou
Beproeven, hoe het ging in 't wiegen van een vrou.
Dat is maer wisje wasje, die luy moetje niet gelooven.
't Is daer meê niet genoeg, men gaet ons eer verdooven.
Ik sel dar gekke spul noch eens op schrikken gaen.
Soo jy geraên wilt sijn, soo laet dat vrylijk staen,
Die luy die voeren schut, je sout 'et jou beklagen,
't Is of se dammen, want sy slaen met dubble slagen.
Dat 's niet een beet, kom May, wat is 'er wel te quaet?
Hoe veel dat 'er te quaet is, laet
Sien, aen Bier en Brandewijn, thien stuyvers, en een hallef?
Dat 's voor een pijp Tabak.
Daer, een Vaen te goet, ter eeren van Duk dallef,
Die eerlijke Man. nou moet ik onse Kees
Wat soppen gaen, 't is toch een rechte pimpelmees.
Trijn binnen.
Sen bier niet te verloopen,
Die most het ook bekoopen.
Kom gaenwe op de plaets wat sitten in de lucht.
Hey laet ons vrolijk sijn, die suchten moet die sucht.
|
|