|
| |
| |
| |
Kryn onverstant, of Vrouwen Parlement.
Eerste uytkomst.
Trijn. Neel.
WEl wat geschreeuw is dat? wel lieve
Dat doetmen mijn juweeltjen,
Ick meen mijn helschen droes.
Dat hem de roest vreet, by gants doot was ik 'er an,
Ik sou dien dikken schelm dat smijten wel verkeren.
Maer is het mogelijk, is dat een vrouw tracteeren!
Ik denk sen gelt dat is verbruyt,
Dat 's noch genadig; o besagje eens men leeden,
Soo ben 'k geneepen en getreeden,
Hebje geen nagels aen jou vingers, malle meer,
Daer meje hem dat gesicht haelt op sen wangen neêr.
Maer Trijntje wat en kal. Sou ik hem durven smijten?
Wel jaje lamgat, ja, ik sou hem krabben, bijten,
Waer ik maer varren kon, bloer, daer is onse Kees
Die hout wel anders veur, ik heb een bullepees,
Die proeft hy altemet, sou ik mijn ringelooren
Gaen laeten van een man, 'k was liever ongebooren.
Neen keynt, volg jy mijn raet: dat als hy jou weer driegt
Dat jy hem datelijk dan in het backus vliegt.
Of neemt een hant vol sant, en smijt hem dat in d'oogen.
| |
| |
En dan een eyntje houts, om 't weder uyt te droogen,
En klou maer wacker toe, en of hy jou weêr smijt;
By get hy vecht soo wel die onder als die boven lijt.
Men hart dat wortmen kous, van 't geen ik jou hoor seggen,
Denkt niet dat ik men handen aen sijn vleys sel leggen,
Ie weet wel datmen moet sen man gehoorsaem sijn.
Dat was by d'oude stijl, volg jy de raet van mijn;
Men doet juyst niet altijt datmen wel doen sou moeten,
Daer is mijn ellefrib, die nacht en dagh moet wroeten,
En krijgt niet eens dank heb voor al sijn slaverny.
Ik doe al wat ik wil, al staet hy 'er schoon by,
Ia heeft het hart niet om een enkel woon te kicken,
Uyt vreese of ik hem de lenden sloeg aen sticken.
Ik ga ook waer ik ga, ik doe ook wat ik doe,
Ik eet, ik drink, ik slaep, hy seyt noch ba noch boe
Als 't my niet komt te pas. Soo moermen triompheren
Als voogt over sen man. wilt dese les ook leeren.
Ia wou ik doot sijn. Neen ik trek niet aen die sijn,
Mijn past het heerschen niet, ik wil geduldig sijn.
Ik hoop dat ik daer door sijn gunst noch wel sal winnen.
binnen.
Gaet heen jy slapscheet gaet, loopt alje beft na binnen.
Wel watte wijven, foey die varkens, dat 's 'er soo
Ringlooren laten, het doetmen in 't hart seer, datse soo bloo
Sijn, neen, noch prijs ik my, ik hou veel van 't gebieden:
De vrouwen komt de eer. Wel wat sal dit bedieden?
Kees uyt.
Waer is mijn hungat heen? daer komt Ian Trijntjes aen.
Wel waer het by eweest? waer komt by nou van daen?
Daer 'k niemant senden kon.
Wel rekel, is dat spreeken?
Weetje wel wie ik ben, 'k sel jou de nek strax breken.
Nou Trijntje niet soo quaet, ik bid verstenrje niet.
Ik was maer iens onder de brug, de noot my daer toe riet.
| |
| |
Ia, wiltje hart wat sterken.
Maer Trijntje, ey bedenk een schamel mens ook iet.
Hoor Kees voor jou noch niet.
Trijn bin.
't Is wel dan, denkt eens of een man niet wel ebruyt is
Met sulk een helleveeg; die soo hy 't gat maer uyt is,
Bescheydelijk aen haer moet reden daer van geven.
Doch ik mach hoopen, datse niet sel eeuwigh leeven.
Krijn Onverstant uyt, met een flesje en een pimpeltje, al singende.
1. Hey coragie nu men hart,
Dat van droef heyt noch van smart
Niet en weet, noch weeten wil,
Of 't men schoon te beurte vil,
Met een aêr teeg of den tril.
2. Als sy my maer splint bestelt,
Soo ben ik met vreucht verselt,
Bloet als ik maer dommineer
Soo en kreun ik 't my niet seer,
Speelden met een aêr moy weer.
Dat lach 'er boven, en dit sel 'er onder gaen.
Als ik het wel bedenk, wat ben ik ook een haen;
Hoe braef ken ik men henn beheerschen en gebieden.
Dat is de rechte slach dat 's op je wenken vlieden;
Hoe is de man geen heer! dat hy dan heerschappy
Ook voerde als een heer; of 't wat onreed'lijk sy
| |
| |
Dat schaet niet, maer hoe mach men buurman toch al varen?
Hou holla Keesje Flik, hier hebbewe de klaere,
Schey uyt, schey uyt, kom hier, en laer het bogg'len staen,
Och! my lust daer niet aen.
Wat? 't is jenever maet, gut kerel, 't smaekt soo lecker,
Nou lustig vat het an, hoe staje soo?
Meê, o mijn! men wijf die mocht'er ruyken, en die dan
My klouwen, neen men borst, ik heb den dray 'er van.
Hoe vreesje voor je wijf? non wou 'k je wel niet kennen;
Een wijf te vreesen, hoe, je moetse anders wennen,
En setten na je hand, en seggen, daer doet dat.
Of geven 'er perdoes perdaf, een voet in 't gat,
Of waert je maer belieft.
Gut Krijn hoe kenje praeten,
Ik wouje met men wijf dan wel huys-houwen laeten.
Kom, ben je 'er op belust, ik schenkse je goetkoop.
Schenkt dat je leev'ren kunt, en ty jy op de loop,
Of 'k sweer, ik selje ook soo akrements of kleunen.
Slaet hem.
Hey hey dat sinnen deunen,
Dat sinne geure seyt de schoester in den Haeg,
Bygut op sulk onthael en kom ik niet heel graeg.
Ik houmen aen d'een sy, eer 't hier op 't lant wil wayen,
Och vroutje, 'k bid gena.
Ik vraeg niet na je graje.
Kom waer 's de bullepees?
binnen.
Ik bid vergeeft het me, dat ik jou ging versteuren.
| |
| |
Flucx kust men duym; waer 's Krijn? die sel het nu betreuren.
Heruyt jou vagebont, verweerje tegens mijn.
Hie is geen goeje Neel; hier is een boose Trijn.
Kom uyt jou hontsvot, 'k selje wijve leere smijten.
Ian Slap uyt, eenige longens.
Wil 'k jou wat seggen Trijn, je meugt je gat beschijten,
Verstaje dat, gaet voort van hier, of kom ik je daer by...
Kom hier jou hoorenbiest, durf jy my dreygen, jy
Iou rechte hangebast; kom, kom maer hier beneden:
Ik sel niet wijken noch niet eenen voet vertreden;
Maer soo een entje staels gaen vegen door je bek.
Hier vlegel, dat 'k je raek.
Dat ik men aen een swijn 'er knorren ging versteuren.
Iou eerdief, wijve-beul, ik sel je by get verscheuren
Soo ik je maer krijgen kan; jou rechten raven aes.
Hont bont, komt bier beneên.
Hey, maekt hier geen geraes,
Of 'k felje strax men wijf gaen op je backus stuuren,
Die jou die vuyligheyt sal van je backus schuuren.
Flucx Neel na onderen toe.
Hier, turk, stuurje knecht uyt,
Hebje geen Hart jou schelm, dat siet'er seker slecht uyt.
Ik ben gien vrou die aen een wijf sal handen leggen.
Wel hey, wat wijf is dit!
Ian gat, moey jy men niet, of 't sal voor jou heel slecht sijn.
Ik sta op 's Heeren straet.
Wel wilt dan een goet knecht sijn,
't Is wel, ik wil niet kijven,
| |
| |
Och Trijntje wilt niet blijven,
Want komt men man beneên soo raekt het al in roer.
Kom, nou sel ik de deur gaen loopen op de vloer.
Hou daer den bruy, dat kraekt.
Och Keesje, houje wijf vast
Dat sy my dan aen 't lijf tast?
Neen holla, maer ik wil wel wat ten beste spreeken,
Non Trijntje, liefste moêr.....
Kom jy jou neus hier in steeken?
Wegh schijtert op je stoel, eer ik je voeten maek.
Dat heb ik al eweg daer veur men tusschen spraek.
Niet meer alsoo, ik ga veel liever sitten werken.
't Is wel Krijn durref niet.
Ia ja, bruy heen jou verken,
En schuur de kettens van de galleg, boorje wel,
't Eerst dat je me ontmoet, soo wil ik een hoer sijn.
En soo ik je schuldig blijf soo wil ik een lompen boer sijn.
Iou vleysdief, wijvebeul, kom als een man te velt,
Hier luyshont, duyvelskop.
Sus Trijntje, soo niet schelt.
Hey houje backus, of ik leerseje toe bouwen.
Wel Trijn boe baerje soo? wie vraegt wat naje snouwen.
Wat, graeutje suster toe, ik en bestaeje niet.
Soo wijf, soo raek maer wat, wel nou beraeje niet:
Wat geeft 'er eens een klink, 'k selderje twie veur geven.
Ik niet al bood j'er drie.
Tut, daer is niet aen misdreven.
k Sel 't met goe ogen sien, soo wacker, setje schrap.
'Een vaen ten besten voor die geeft de eerste klap.
Kom hier doe jy 't voor haer, 'k sel 't je bygut uytkornen.
| |
| |
'k Selje die dicke muyl noch van malkander tornen:
't Sy waer dat ikje vind.
Gesant van Lusifar hadieu jy vriendelijkheyt.
Krijn bin.
Iongens roepen samen.
Iou jou Krijn durft niet.
Soo jongens tijdt aen 't jouwen.
Iou jou Krijn sonder hart, hier is een wijf die jou
uyttart, Hee, he, he, he, he, he.
Weg wiltje backus houwen.
Smitje smitje sme, morgen moetje meê,
Morgen moetje hangen tusschen twee ysere tange. Hering goeden Pekelhering, &c.
binnen.
Dat kostje na Maygats, en daer eens op gedronken,
Nou Neeltje Proncx, je kunt weer voorje man gaen pronken,
Gaet diertje smokje op, licht komt 'er d'een of d'aêr.
Trijn binnen.
Ian binnen.
Dat is een heelleveeg! dat vroumens dat kon spreeken!
't Was ofse 't heele huys in mortelen wou breeken.
Wel Krijn Mattijsen vaêr, wat dochtje van die buy?
Die is al over: wat noch prijs is sulcke luy,
Die en sal het spinrag niet tot in de mont toe wassen.
Maer waerom wou jy strax op mijn gebodt niet passen?
Wel man, wel man, dat is een klap,
Die nergens na en lijkt. Ik sal men dat wel wachten.
Soo neemje dan voorje mijn beveelen te verachten?
Dat is een droevig werk. Wel non voor desen tijt
Soo binje vry. Maer siet dat gy voorsichtig sijt.
Ik seg niet meer, maer 't gelt kan alle ding versoeten.
Krijn en Neel binnen.
| |
| |
Is 't niet een droeve saek, soo alle tijt te vroeten?
Noch kost het gaen indien men leven mocht in rust.
Daer gaet sy nu weêr heen en doet al wat haer lust,
En laet my heel bedroeft in honger en kommer steeken!
Och! mocht ik eens men hart na wil en wens uytbreeken,
Wat laet ik 't doen; men seyt gemeenlijk wereltse saken
Redden sich selven, laet ik ook men self vermaken.
Hy singt.
En wie wil hooren een nieu liet
Hoort toe ik sal 't u singen,
Hoe Gerrit van Velsen Graef Floris verriet
't Sijn al soo wonderlijke dingen.
Gerrit van Velsen had een vroutje sijn
Van VVoerden tot sijn wijve,
Wat dochtje Keesje maet, wat dochtje van dat spookspel?
Ik hebt een Trojaen van een wijf.
Wilje niet langer leeven?
Gans lichters Krijn, Trijn komt, men hart begint te beven.
Om sulk een leurery? maer Kees wat meen je wel,
Dat Trijn mijn meester is? 'k won liever dat de hel
Men opvrat, neen men borst, bloet ken ikse maer vinnen.
Ia nouse 'er niet en is, maer flus toen bleefje binnen
Al vast, en had het hart niet datje buyten quam.
Ik bid gaet hier van daen, mijn alderbeste Krijn maer.
Meen jy dat ik haer vrees? o hoo! of jou jon Trijn slaet,
Dat acht ik niemendal, soey, had jy woort gehouwen,
| |
| |
Toen jy tot Noortwijk met jou Trijn Smeer sou trouwen,
Wanneer men vraegden Kees Kornelisen, hou jey
Katrijna voor je echte vrou, en datje sey
Wel wijser, maet badje toen ook wat Alsem wijn gaen drinken,
Soo sou je van je wijf niet sien die vremde sinken,
Maer waer 's de duivels moêr, die my flus het uyt ejout.
Die is tot Laedjegats, of Maygats na mijn onthout.
O neen! maer krijgtse meer de buyen?
Ey segtmen dat recht uyt, of is se nu in 't ruyen?
O vrient! ik ben dat al gewent,
Foey, jou akrementsen vent,
Iou schoft, jou schantvlek van de mans, laet jy je overheeren,
Al was se als de droes soo moestje triompheeren.
Gans doot was het mijn wijf; sie daer in d'eerste dagh
Soo boogse voor my neêr met eerbiet, en ontsach.
Kom Kees, wil ik je wijf eens heel gedweeg gaen maecken,
Dat sy jou dient en eert in alle sieve saken?
Sie daer, ter liefd van jou, ik sal het doen; wel nou
'k Vrees dat jy se quader maken sou,
Niet, soo ikse jon niet temmen
Sou jy dat wilde Dier durven kemmen?
Maer Krijn, wat raet met my daer na dan?
Iou plunje aen doen, en men houwen me soo mal,
Of jy het waert, in 't eerst; en sien 'er boos te maken,
Dan sullen wy te saem wel voort aen woorden raken,
| |
| |
Van woorden tot wat aêrs. Hoe het dan voort sal gaen
Sal de tijt wel leeren, maer kom gaen wy hier van daen.
|
|
Auteursrechtvrij