Jeugdige minne-spiegel

Echts-Eer-Klinckert Aenden Eersamen Daniel Kappers en d'Eerbare Maria Gillis, in d'Echt vergadert den 4. van Oegst-Maent, 1629.

D ruck wegh, ô bitse Nijdt, u schorre keels-geschreeuw,
A l neer-waerts uwen kop, waer op de Adders krielen,
E n plaegt, en knaegt het hart, der recht-verdoemde Zielen,
N iet waerdigh zijt ghy 'tlicht vand' tegenwoordigh Eeuw,
I n't welck op d'kil'ge borst (soo't scheen, soo kout als sneeuw)
E er, deugt, trous-vierge vonk een-drachtelijck op-vielen.
L aet af d'Echts-laster-wrock, mits Hymen Pacis Wielen,

[p. 140]

 

K roon-voerend' henen drijft, tot Pronck van Batoos Leeuw,

 

A l wat de laster-tongh staet-vinnigh heeft gesproocken,

 

P licht-schuldig is die schuldt door KAPPERS doent gebroken,

 

P rijs-waerdigh, dies sijn trouw nu Eere voeren kan:

 

E en eer, wiens glory-Loff, door Hymen ongeweygert,

 

R echt-lievend' tot de Echt, in billijckheyt op-steygert,

 

S oo thoont hy dat in deugdt de mensch kan nemen an.