Jeugdige minne-spiegel
(1634)–Pieter Nootmans–
AuteursrechtvrijStemme: Doen ick mijn sin geheel aen Cloris.
Amintas.
Sult ghy dan Schoon˙
Gestadigh vluchten
Dus schuw van my?
Daer ick mijn Kroon
En Konings duchten
In Boere-py
Gants heb verlaten
Door 'tpraten betovert
Van uwe Min,
Op hoop dat mocht eens zijn ver-overt
Een aerdsch Godin.
| |
[pagina 135]
| |
2. Lust u dan niet
Meer 'theerlijck sweyen
Eens gulde staff,
Dan het gebiedt
In Veldt en Weyen
Uws Schaepjes draff,
Noch al de Kroonen
Die thoonen een luyster
Van paerl, en gout,
Dan dat gy sit in't nare duyster
Van 'tgroene Woudt.
3. Daer en hebt ghy
Geen heusch begroeten
Van Prins of Graeff,
Dan het gevry,
En dom ontmoeten
Eens Harders Slaeff:
Die, laes! de magen
Op-jagen, haers reden
Een schaemt en bloos,
Om dat Natuyr geen Boersche zeden
Voor 'tHoff verkoos.
Lerinde.
4. Al het gevley
Daer ghy Lerinde
Door houdt bekoort,
En het geschrey
Tot u Beminde
My niet en stoort;
Mits al u suchjes,
Haer vluchjes op-heven,
Naer Maegdens-rooff,
En niet en kond eensamig leven
Ick vast gelooff.
| |
[pagina 136]
| |
5. Al het onthael,
Van u heusheden
In hoofsche pracht,
U purpurs-prael,
'tGebiedt in Steden
Houdt ick veracht,
Wanneer mijn Haerder
Niet verder, in't grasen
Van 't klaver-ree,
Noch met sijn vlok in't veldt te asen,
Loopt van mijn vee.
6. Als ick een Krans
Vam Maegde-bloemen
Treck om mijn hooft,
En ick ten dans
Mijn naem hoor noemen,
Dit vry gelooft,
Dat alle de weelden
Die teelden u Hoven,
Zijn min dan niet
Om dat ons armoedt houd verschoven
Wat 'thoff besiet.
Amintas.
7. Sal ick u trou,
Ach! Lieff Lerinde,
Dan krijgen niet?
Daer ick mijn vrou
Mijn schoon Dalinde
Van my verstiet,
Sullen de Rotsen, nae-botsen
Met suchten,
Mijn pijnen groot,
om dat ik niet en kan ontvluchten
De wreede doodt.
Een of Geen. |
|