Jeugdige minne-spiegel

Harders-Klacht,

Stemme: Ach moorderesse.

Segh my wat reden,
Schoone Galathé
Dat gy vliet ten boswaerts in?
Vluchtigh te treden,
Barvoets met u vee,
Daer gy weet, dat u Titer door min
Leyt in u glans so seer vervrout dat hy moet in brande leven.
'tGeen, helaes! staet op miin graf,
Met miin eygen harders-staf,
Als een bloedige pen geschreven.

Kan ick Hard'rinne

Laes! bewegen niet
D'over-wreede rotsigh hart
Juyg dan beulinne,
Dat ghy tot verdriet
Hebt den trousten harder getart,
Die ghy nu voort van duysent dooden doet een de selfste doot besterven;
Want in al mijn liiden groot
Leydt een over-felle doot,
Om dat ick u Godin moet derven.

[p. 59]

 

Doch als't genoegen,

 

Van u wreede gril,

 

Door miin doodt sal ziin volbracht,

 

Schrickt als het wroegen

 

U door Titers wil,

 

Steeds door-knagen sal dagh of nacht.

 

Denk wat een naer en rusteloos ghewoel u de ziele sal ontrusten.

 

Soo dat noyt miin Galathé,

 

Noch haer lamm'ren, noch haer vee,

 

Tot een straff sal voeren met lusten.

 

 

 

Om dat het smeken

 

Van miin wreede smart

 

Uwen boesem meer versteent,

 

Hebben u treken

 

'tLiiden soo verhardt

 

Dat miin ooghen ziin uyt-gheweent

 

Van een laeuwe vocht, gemengt met bloet, van veel duysend' bracke tranen˙

 

Daerom wreekt u wreede Vrou

 

Van u trouwe Harders trou

 

Die te graefwaerts siin wegh gaet banen.

 

 

[p. 60]

 

Doch voor het laeste

 

Schenck ick u miin ziel

 

Tot een offerhande wreedt,

 

Wilt u dan haesten;

 

Siet ick neder-kniel.

 

En u Titer die staet bereedt

 

Om dese doodt, door een soo wreede borst, tot een vonnis te verkriigen˙

 

Om te marren Titers bloet,

 

Wreeckt u hard-verstaelt-gemoedt,

 

Want ick dood'lick nu sal neerziigen.

Dies bidd' ick Harderin, harts-Engel van u Harder,

Vreugd-teelster in mijn ziel, soo langh mijn adem leeft,

Vol-doet u Hoeders beed', in 't weyen vliedt niet varder,

Of anders Titers schim staegs voor u oogen sweeft.

Een of Geen.