Het cort begryp der XII boecken Olympiados

[fol. A2r]

In Olympiados Divini Poetae D. Ioannis vander Noot Patricii Antvverpiendis.

VVinandi Catharini Palaeopolitani
Carmen.

QVAE tam docta manuss quae charta dulcis imago
Dic Nootae precor, dic ô diuine Poeta
Emicaet? aeternis Calo te laudibus aequant.
Quaenam Cygnorum pulchra atque argentea pluma
Tam suanis, quae vi te mortis liberat atra?
Quis superum fauor hic? qua te clementia Diuum
Vindicat, obscura ne sint obliuia fama?
Sic niucis passim tua gloria prouolat alis.
Immo te egregium & candenti Corpore Cygnum
Te rex fluuiorum lsquidis miratur in vndit
Mollia suauisono mulcentem flumina Cantu.
Te pulcher Scaldis leni qui culta susurro
Prata secat, tumidisque sonans deuoluitur vndis,
Inde pater Renus, nec non te dia Mosella
Audijt aeterno clangentem Carmina Versu.
Nunc Orbis fluuios omnes & littora circum
Magna maris resono demulces omnia Cantu.
Quae tibi Diua tamen mater fuit? Vbere cuius
Suxisti aetherium tam dulce sonabile nectar?
Quod nostros animos aeternis Versibus implet.
Qualibus egressus plumis dic qualibus alis
Quáue via aetherium potuisti scandere Olympum?
Qua neque Vergilio neque regi cedis Homero.
Sic sacer & Daniel & Moses numine Diuum,
Omnibus instructi fuerant iuuenilibus annis
Et gentilicias Sophiam didicere per artes.
At simul ingressi maturae tempora Vitae,
Mente Deum & castis animis coluere Tonantem:
Tu quoque non aliter, postquam clarissime Vates
Omnia es antiquae scrutatus laudis & artis
Munera, & inde palam vulgasti multa per orbem:
Nunc Euangelij te sacra ad munera confers.
O vis quanta Dei, qualis diuina potestas,
Quam varius Deus ille, bonus, mirabilis idem,
Copia quanta, suae quanta omnipotentia dextrae,
Quae tam mira loqui quae sufficit ista canenti
Prodigia, & manuum miracula sancta suarum.
Perge animis igitur Vates clarissime tantis
Muneribus fulgens, qui natus es optimus ijsdem
Lusor amabilium victuro Carmine rerum.
Salue Heros idemque Dei sanctissime mysta.
Non tantum in terris dabitur tibi laurea nostris
Quam tu ritè tenes, quam multa laude parasti.

[fol. A2v]

 

Tempus erit (neque enim dudum spero abfore tempus)

 

Cum pro laudedabunt tibi pro virtutibus istis

 

Caelicolae aeternam Caeli de rupe Coronam.

 

Tum tibi Christus enim, tum diuus in agmine Victor

 

Caelituum tua conspiciens illustria facta,

 

Hoc opus aeternum statuet, Vatique trophaeum.

 

Vt cum frigida mors anima secluserit artus

 

Cum Dijs caelesti celebreris diuus in aula.

Μάνθανε πὸλλα καὶ μακαριὸς έση.