Ernst en boert



[pagina 65]
Vergankelijkheid. Zeg, waer zijn de bloempjes heen Die zoo jeugdig glansden, En der bloemen koningin Sierlijk pad omkransten? Jongling, ach! de lente vliet: Deze bloempjes zijn te niet!
[pagina 66]
Zeg, waer is het roosje heen Dat wij zingend plukten, Als wij deze teedre plant Van heur stengel rukten? Jongling, ach! de zomer vliet: Gij ook, roosje, zijt te niet! Waer is 't beekje dat zijn' stroom Met de bloempjes mengde, En met zacht gemurmel zich In het dal verlengde? Zonnestralen schoten zeer: Gij ook, beekje, vloeit niet meer! Voer mij thans bij 't loofpriëel Waer de roosjes stonden; Waer in trouwe vriendschap zich Vriend met vriend verbonden. Wind en hagel stormden zeer: 't Loverhutje groent niet meer!
[pagina 67]
Zeg, waer is de herderin Die zoo zedig bukte, Als zij met heur teedre hand Lentebloempjes plukte? Jongling, schoonheid is zoo teêr: Ook dit meisje bloeit niet meer! Zeg, waer zijn de zangers heen Die op groene velden, Bloempjes, roosjes, herderin, Loof en beekje meldden? Jongling, ach! ons leven vliet: Ook die zangers zijn te niet! Uit 't hoogduitsch. 1836.