Dichtluimen

[p. 138]

De liliputters.
(Naer 't Hoogduitsch.)

In Liliput, ('t schijnt wonderbaer,

Doch Swift vertelt het ons als waer),
Zag Guliver een menschenras,
Dat kleiner dan de mieren was,
Ja, voor ons grof gezigt zóó fijn,
Dat ze als het ware onzigtbaer zijn.

O trok ik ook eens naer dat land!

Wat toonde ik daer een grooten kwant,
Wat wonder zonder wedergâ!
Men wees mij vast met vingers na
En schreeuwde: ‘pakt u van de baen,
Daer komt dat reuzenschepsel aen!’

[p. 139]

 

Doch als ik niet volmaekter was,

 

Niet wijzer dan dit mieren-ras,

 

Wat dacht men dan te regt van mij?

 

‘De lange vlegel! (riepen zij)

 

Zoo groot van leest, van geest zoo klein!

 

Voor zulk een kop, hoe luttel brein!’