Van den Mater, en Zabel.
OM sijn wreetheyt soude den Mater sijn naem verkreghen hebben van Mars, de Godt des krijghs.
Sommige noemen hem Marta, Marterus, en eenige Foina.
Hy heeft scherpe, ongelijcke, en gantsch witte tanden.
De Hondts-tanden steecken in beyde de kaeckebeenders uyt, daer ses heel kleene van verscheyde hoogten tusschen beyde staen, die het ampt van sny-tanden bedienen; nochtans met dit onderscheyt, dat de sny-tanden van het onder kaecke-been gantsch kleen zijn.
Daer zijn acht mael-tanden saeghs gewijs, ende eenige driekantigh.
De laetste in de boven-kaeck, staen veel meer inwaerts als de anderen, namentlijck in het verhemelte selfs.
Dit Dier is van lijf als een Kat, de beenen en nagels zijn korter.
Daer zijn tweederley soorten.
Den eenen tam, wiens hayr uyt den zwart geel blinckent is, uytgesondert een gedeelte van den staert, het welcke wit is; by de Bontwerckers Faina genaemt.
Dese loopt over het velt, doot de Hoenders, en suygt haer eyers uyt.
Den ander is wildt, met helderder en sachter hayr, hebbende een geele strot: van dese woonen sommige in de Eycke- en Beucke-boomen; andere in de Pock- en Denne-boomen.
Men seght dat'er ontrent het Bregatinse Meer zijn, die des nachts licht van haer geven.
Men vindtse veel in de Noortsche Landen, oock in de Bergen van Hooghduytslandt, die teghen het Zuyden aen Italien leggen.
Sy houden haer in de daecken van groote Gebouwen, in de Beucke- en Denne-bosschen: want (gelijck Gesnerus schrijft) soo heeft een seecker Boer, een nest met vier jonge Marters, in een groote Denne-boom gevonden.
Die uyt Poolen gebracht worden, zijn bleeck-bruyn.
Men seght datse behalven de spijs, die sy met de Wesel gemeen hebben, oock Heesters eeten.
Haer dreck die rieckt mede naer Musschus.
Sy worden lichtelijck getemt.
Gesnerus hadde een tamme, die de Hont daer hy by opgevoet was, altijdt na liep.
Sprongh over de daecken van de Huysen, en quam van selfs weder.
Lagh op sijn rugh, en speelde als een Kat.