Het schouw-toneel der aertsche schepselen
(1672)–J. van Hextor, P. Nijlandt– AuteursrechtvrijAfbeeldende allerhande menschen, beesten, vogelen, visschen, &c. Met een beschrijvende haer gestalte, hoedanigheden, natuur, krachten, eygenschappen, en genegentheden; met 160 figuren
[pagina 33]
| |
zijde des hoofts door de Vrouwen met schelpen afschrabben, maer aen de ander zijde latense het langh uytwassen. De Vrouwen scheeren het hayr op verscheyde wijse naer den staet van haer ouderdom, nochtans laten sy meest aen de eene zijde lange locken af hangen. Des Winters bedecken sy haer lichaem met beeste-vellen, en sommige van de voornaemste dragen kleedinge, op de manier van onse mantels, van pauwen vederen seer aerdigh t'samen gevoeght. De Vrouwen hebben altijt de buyck en schamelijcke leden bedeckt, en de beenen, handen en aengesicht met zwarte placken of gedaente van wilde dieren en slangen beschildert. De ooren hebbense meestendeel op drie plaetsen doorboort, om eenige snuysteryen daer aen vast te maecken: eyndelijck hoe lelijcker en schrickelijcker datse beklat zijn, hoese in haer sin schoonder en wel verciert schijnen te zijn. De Kinderen worden van de Ouders seer bemint, en wasschen de selve soo dra sy geboren zijn met kout water af, en bestrijckense voorts met eenige verwe, want sy menen datse hier door de hitte en koude gemackelijcker sullen konnen verdragen. De Mannen oeffenen sich meest in 't visschen, jagen en strijden: haer wapenen zijn pijl en boogh, ronde schilden, en houte zwaerden. De Vrouwen nemen den lantbouw en het huyswerck waer. Haer godsdienst bestaet in alles, 't welck haer beschadigen mochte, aen te bidden, maer voornamentlijck vreesen sy den Duyvel, aen wien zy het bloet en 't vet der wilde dieren, als mede toeback opofferen, en vermeenen hem hier door ten vriendt te krijgen, en van alle schaden bevrijt te zijn. |
|