Het licht

[p. 74]

III.
Oktober

Zoo blij, zoo blank is 't in mijn woning,
zoo wonnig onder de bekroning
der najaarslucht,
dat ik in opperste belooning
mijn hart voel rijpen als een vrucht.

Zoo blij, zoo blank is 't in mijn ziele,
waarin de reine stralen vielen
der najaarszon,
dat ik aanbiddend neer zou knielen
alsof 'k een nieuwe jeugd begon.

En langs de stervensmoede dreven
heb ik gevoeld in 't kleurenzweven
van licht en vuur,
de volheid van geheel een leven
n 't stralen van een enkel uur,