Het licht

[p. 35]

V.
Murano

Hoe zuiver straalt het licht nu overal!
wijl schuchtre wasem nog omhulde
het eiland, dat weldra zoo licht en gulden
als kleurige bloem op 't water deinen zal.

En toen het middaguur het blauw heelal
gelijk een glas met zon boordevol vulde,
dacht ik: hoe kan, ontloken in 't kristal,
het blijde licht zoo'n lichte weerschijn dulden.

O godlijk eiland! Hoe begon in vreugd
uw groene boord te ruischen van gezangen
wier jubelklank de oudste tijd nog heugt,

toen in uw veien grond ontloken was
de vuurge bloem die innig houdt gevangen
de ziel van 't licht in 't allerbrooste glas!