Verzamelde gedichten

[p. 21]

De eenzame

De oogen van den nacht staan voor het raam.
Beneden draven paarden door de straat.
De dingen zijn niet meer dan hunne naam.
Ik ben niet meer dan een ontdaan gelaat.

Het maanlicht zingt mijn bloed tot dansen wakker,
En als ik dans, danst mijn schaduw met mij -
Schaduw, mijn schaduw, mijn eenige makker:
Wij dansen - zie, ik ben niet meer dan gij.

Ik ben een stille man waar God mee speelt,
Zoodat ik 't leven als een waanzin zie -
Maar soms is alles schoon en alles goed:

Ik sta voor 't raam, en hoor een melodie
Die in me dringt en mijn hart bersten doet:
Hoor hoe hiernaast een kind piano speelt -