Lees maar, er staat niet wat er staat

[p. 208]

Diepenbrock

Duitsch bloed kreeg stem en zong latijn,
en schiep, in hartstochten bezonken,
in aardsche kuischheid hemeldronken,
in teederheid verscherpt tot pijn,

een taal, die zelf muziek ging zijn,
doordat er echo's in weerklonken
van een muziek, hem meegeschonken
als waterkruik in de woestijn.

Maar waar kwam deze weer vandaan?
Waar was de wereld-melodie
die hij vertolken moest ontstaan?

Diep in vogels en menschen die
samen zingen, ving harmonie,
ving op aarde de hemel aan.