Vijfde deel, derde uytcomen.
Sittende op den Troon.
Scipio, Masinissa.
‘Het Peert dat in den strijt door 't vreesselijck gerucht,
De vreese krijght in 't lijf, soo dat het vreesigh vlucht.
Wort wederom getemt, van die 't wel kan berijden,
Op dat het handigh zy, en nut op ander tijden.
Den Mensch oock van gelijck, die door voorspoedigheyt,
Sijn groot geluck misbruyckt, of wort door lust verleyt.
Die moetmen met verstant, en reden weder leeren,
Op dat hy word' getemt, en hem van 't quaet mach keeren.
Het staet den wijsen toe, te volgen goeden raedt,
Den raedt wint dickwils meer, als kracht of vroome daet.
Vlyssi wijssen raedt, niet Ajax groote krachten,
Priami machtigh Rijck in het verderven brachten.’
| |
Dit segh ick Masiniss, om dat ghy hebt bethoont,
Dat in u groot gemoet de deught, en trouheyt woont.
Dat ghy hebt mijnen raedt met wijsheyt aengenomen,
En in u moedigh hert de reden hebt doen komen.
Ghy thoont, voorwaer ghy thoont, dat ghy hebt meerder kracht,
Dan die van Steden groot, de mueren breeckt met macht.
Ghy wint, en dwinght u self, ghy hebt u self verwonnen,
Wie sal dees vrome daet te recht beloonen konnen:
Sijt ghy maer niet bedroeft van 't geen ghy het gedaen,
De trouheyt gaet u meer als lust van Vrouwen aen.
Ghy weet hoe dat wel eer Achilles quam om 't leven,
Doen hy hem om een Vrou so dwaes ginck overgeven.
't Is beter sy als ghy, 't moest sijn aen u of haer,
‘De straf die gaet d'ontrouw als hare suster naer.’
Haer droefheyt en haer klacht, beweeghde mijne sinnen,
Haer schoonheyt en gelaet, bedwanck my tot het minnen.
‘'t Is een medogend' hert dat door de klacht beweeght,’
maer ghy verkrijght nu meer, als ghy door haer verkreeght:
Door haer verkreeght ghy haer, door my haer Coninckrijcken,
Haer gaven mach men niet by haren staet gelijcken.
Door haer verkeeght ghy lust, door my al haren staet,
‘Den Prins die geeft altijt geschencken sonder maet:
Maer 't gene dat hy spreeckt moet hy eerst overwegen,
Soo baert sijn reden kracht, en maeckt hem self genegen.’
Mijn daet verdient meer straf, als deughdelijcken loon,
Door 't geen ghy hebt gedaen, verdient ghy hare kroon,
De liefde tot u self, hebt ghy self overwonnen,
Waer door ghy 't Roomsche volck tot vrienden hebt gewonnen.
Voorwaer de Roomsche deught, wint meer als haer gewelt,
‘De deught heeft meerder macht, als Mars in 't bloedigh Velt.
Door 't kennen van de deught vereert ghy onse daden,
't Geluck hanght aen de deught, maer meest aen 't wel beraden.’
Ghy kent u eygen deughdt, meer als mijn waerdigheyt,
Niet mijn geluck, maer deught, heeft u dees eer bereydt.
‘Den mensch die deughdigh is, die moetmen deughdigh thoonen,
Om sijn gewenschte deught, met weder-deught te loonen:’
Soo 't dan den Raed belieft, en haer is aengenaem,
Vereer ick u ders Croon, met Conincklijcken naem.
Dit Vorstelijcke kleet, van Purper sult ghy dragen,
Den Raed verhoop ick sal dees weldaet wel behagen.
Wie souden sy voor u, doch stellen in het Rijck?
Wie heeft als ghy verdient soo grooten Coninckrijck?
Ghy kont u selven meer als ander overwinnen,
V trouheyt, deught en eer, bedwinght ons u te minnen.
‘Wie maer hem self en leeft, leeft als een vleesigh mensch,
Wie voor een ander leeft, wint lof en eer naer wensch.’
Ghy leeft grootmoedigh Vorst, niet voor u, maer ons allen,
De Goden hebben self, in u doen wel gevallen;
| |
Ghy breeckt de mueren wel, maer meerder u gemoet,
De reden u bedwinght dat ghy het nutste doet.
De deught bekroont u self, sy doet ons kranssen vlechten,
Om die rontom u hooft met eeren te doen hechten.
Ghy dwinght de snelle Faem dat sy u daden prijst,
Ghy maeckt dat uwen naem uyt Lethe weer verrijst.
Ghy maeckt u self vermaert tot by de Garamanten,
By Hercules pylaer, doet ghy een ander planten:
Maer 't meest dat u vereert, of dat u maeckt bemint,
Is dat ghy u gemoet met vroomheyt overwint.
Ghy wisselt uwe Faem, door 't Oorlogh in u leven.
En maeckt dat yeder een u lof, en eer moet geven,
Ghy wint, en overwint u self, als in den strijt,
V deught maeckt u bemint, van die u heeft benijt.
Volhert in dese deught, leeft deughdigh naer 't betamen,
Om naermaels met de deught uyt jonsten te versamen.
|
|
Auteursrechtvrij