Eerste deel
Eerste vvtcomen.
Labinus. Sabellus.
Wanneer snijdt ghy den draet ghy helsche dry Fatalen,
Den tijdt valt my te langh' dat ghy my wacht te halen,
VVat wacht ghy met de doot, die ick acht vol geluck,
Door dat sy met haer cracht vernielen can den druck,
VVat doen ick langher hier vertwijfelt vol onrusten,
Wat grouwelijcker strijdt verdrijft all' mijne lusten,
Ach wat voel ick al pijn wat voel ick al verdriet,
VVat quelt my een misdaet, met onuerdacht gheschiet,
Ach mijn ick berst van spijt, den spijt vernielt mijn sinnen,
Den wil tot wraeck, en vrees' den teghenstrijdt beghinnen,
Vervloeckten wil oncuys vermalendijden lust,
Wort dan door ouderdom v hitte niet gheblust,
T'schijnt dat de bleecke doodt, haer, die haer was beuolen
Gheraeckt heeft, met den pijl van Cupido ghestolen,
Vervloeckten cleynen Godt, meynt ghy dat Citheree
Die v heeft voortghebracht, ons groot vrientschap deed',
Oft dat ghy sijt van 'tsaet van yemant van de Goden,
Om dat ghy als Tyran doet volghen v gheboden?
Neen ghy, neen ghy ghewis, ghy zijt van 'tgrouwelijck saet
Der slanghen, en bequaem tot alderhande quaet,
Vernielder van de rust, verstoorder van den vrede,
Verwecker van den twist, verderuer van de steden
Verleyder tot onneer, eerdief van goeden naem,
Roouer van eer, en deught en alle goede faem,
Den dul verwoeden Mars, en deed' noyt soo veel schaden
Als ghy, en zijnen haet is beter te versmaden.
VVaer loop ick buyten reen, ick sien dat mijn ghedacht
Drijft als de woeste zee, door stuere winden cracht,
Mijn Moeder is de gheeen, die my aendoet dit lijden,
En niet Cupido blindt, noch oock den Godt der strijden
T' is sy, t'is sy segh ick, die my doet dese pijn,
T'is sy, t'is sy segh ick, aen wie de wraeck sal sijn.
Vervloeckten boosen lust moet ick v misdaet wreken,
Ach ick vervloeck den dach van dat ick con ghespreken,
| |
Ia ick vervloeck den dagh, dat haer mijn vader nam,
Noch meer sy hy vervloeckt dat ick ter werelt quam,
Maer waren by v doodt de goddelijcke wetten,
Dat v, die sijt verslenst gheen vrees' en con beletten,
Of was v desen lust veel lieuer dan ons eer,
Ach wellust hoe brenght ghy de menschen ter oneer
Sabellus desen brief sult ghy mijn broeder gheuen,
Maer anders niemant niet soo ghy wilt blijuen leuen,
De saeck ick v beueel daerom sijt my ghetrou,
Eer d'ontrou v beloont te spade met berouw',
Dees ontrou is ghenoech die my soos eer doet steruen,
Dat ick om rechte wraeck my seluen sal verderuen
Gaet wacht ghy nieuers naer en keert op staenden votet.
Recht als de scaduw' volght comt sorgh ons in't ghemoet.
|
|
Auteursrechtvrij