Claudius Domitius Nero

Vyfde deel.
Vierde vvtcomen.

Nero int hemde. Epaphroditus. Faon.

IS Nero dan de rust door vreese gansch berooft?
Oft treckt hem de fortuyn soo nijdich met het hooft?
Flockx, siet oft al de wacht de poorten wel bewaren.
Vermalendijt is 't al dat my soo doet veruaren.
Waer sijn de Goden nu met all' haer hooghe cracht?
Vervloeckt sy haren naem, waer door men my veracht.
Ghy hemels, scheurt van een, en doet het aerdtrijck scheuren,
Dat Romen eer versinck', eer my leet moet ghebeuren.
Hoe? keert hier niemant weer, die my te recht bediedt,
Wat van 'tverradigh' volck dat buyten al gheschiedt?
Ben ick van Godt en mensch te samen dan verlaten?
Sal my dan Sonn' en Maen, met al haer Asters baten?
Tsa, laet ons seluer sien, de vreese dringht my voordt.
De poorten sijn wel toe, tot aen de groote poort.

[p. 51]

 

Hoe? is mijn trouwe wacht ontrouwich oock ghevloden?

 

Nu sien ick Neros val, tot lust van mensch' en Goden.

 

Epaphrodi.

 

De decksels noch 't fenijn en vind' ick nieuers niet.

 

Nero.

 

Soo sien ick dat het all' tot mijn verderf gheschiedt.

 

De schaduw' van de doodt comt Nero gansch ontmoeten,

 

En leydt haer stricken vast aen sijn vervloeckte voeten.

 

Roept ghy Mirmillum hier, dat hy des' groote borst

 

Doordringhe met sijn sweert, daer yeder soo naer dorst.

 

Oft yemant als hy is, dat hy maer rooft mijn leuen,

 

Dat ick alree met wil ten besten hebb' ghegheuen.

 

Vervloeckt sy de fortuyn, en all' mijn onghenuecht.

 

Epaphrod.

 

Mirmillo met de sijn, sijn all' door vrees' ghevlucht.

 

'Tis all' vol haet, en vrees' vol onwil, en verschromen.

 

Nero.

 

Heeft Nero dan noch vriendt, noch vyandt meer te Romen,

 

Dat hy soo schandigh sterft, als hy boos heeft gheleeft?

 

Ach hemels gheeft toch raet die gheenen raet en heeft.

 

Tsa Tyber, ghy alleen sult Nero dan verdrincken,

 

Die in u sandigh nadt sijn lichaem sal versincken.

 

Epaphrod.

 

Is Albula den vloedt dan Neros Acheron?

 

Nero.

 

Neen, 'twaer noch allerbest dat ick my berghen con,

 

Daer ick 't verstroyt ghemoet wat weder mocht versamen.

 

Ach! moet hem Nero dan sijn groote daden schamen?

 

Faon.

 

Vlucht buyten op mijn huys, eer dat het wort te spa.

 

Nero.

 

Waer is 't?

 

Faon.

 

Niet al te veer, recht by Salaria;

 

Den Nomentanschen wegh sal ons daer haest gheleyden.

 

Nero.

 

Wel doet my dan een peert in alder haest bereyden.