Vierde deel. Tvveede vvtcomen.
Siluanus met Soldaten. Statius. Seneca.
Staet daer, en ghy comt hier, treckt all' de sweerden wt,
Stil all' de wapen los, soo maeckt het gheen gheluyt,
Dat niemant hem en roert ter wijlen dat wy spreken;
En ghy belt aen de poort, beyt: salder niet ghebreken?
Neen, belt stijf; belt noch eens, is uwen Heer alleen?
Neen, daer is volck by hem, en eet oock, soo ick meen.
Seght, dat Siluanus hem alleen wat heeft te segghen.
Neen, beyt, hy sou ter wijl sijn antwoordt ouerlegghen.
Gaet, gaet, seght dat hy strack hier comen moet by my:
My deyrt, heeft hy oock schult aen dees verradery.
De Goden willen u in haren vré bewaren.
| |
Die wensch' ick vanghelijck, dat sy u oock ghesparen:
Maer vreese wel met leedt dat der fortuyne cracht
Verwinnen sal den wensch, en hare groote macht,
Want ick ben door 'tb euel van Caesar hier ghecomen,
Omdat hy heeft een saeck wel onvoordacht vernomen.
En om dat sijnen staet, en leuen daer aen hanght,
Moet daer in sijn voorsien, als daer veel aen verlanght.
Ghy weet dan van 't verraet, en hoe 't al gaet verloren?
En wie dat in sijn doodt te samen sijn ghesworen?
En dat sy meestendeel gheuanghen sijn ghestelt?
En veel daer van ghedoodt, met schrickelijck ghewelt?
Maer eenen comt voor hem u edelheyt beclaghen,
Dat hy van Piso was ghesonden u te vraghen,
Oft ghy niet goet en vondt, dat ghy te samen meer
Malcanderen besocht, dan 't was geschiet wel eer:
Maer ghy, die wijser waert, en vreesde 't quaet vermoeden,
Socht door u eenicheyt het haten te verhoeden,
Ontboot hem, dat dit waer het sorghelijckste dinck,
Dan dat u leuen ghansch aen Pisos leuen hinck.
Dit is, dat Caesar doet veel quaet van u gheuoelen.
De reden heeft de cracht, van gramschap te vercoelen.
Iae 't is voorseecker waer, Natalis seyd' my aen,
Dat Piso langhen tijdt naer vrientschap hadd' ghestaen:
Maer ick hebb' met voordracht gheweyghert sijn versoecken,
Door dat ick niet en socht dat hy my quam besoecken,
Om dat ick was te sieck, en door den wil bereyt
Te leuen in ghemack, in rust, en eenicheyt:
Van dat mijn leuen hanght aen dat van Pisos leuen,
Noyt mensch en heeft men oyt gheen oorsaeck licht sien gheuen,
Dat hy eens anders eer sou stellen voor de sijn,
Noch sijn en stell' ick oock daer mé niet voor het mijn.
Wat aengaet van de rest, 'ken can hem niet ghesmeecken,
Hy seluer weet seer wel daer van het seker teecken:
Hem neem ick tot getuygh', die ondervonden heeft,
Dat ick oyt vryer was als yemant die daer leeft.
Groet Caesar, wenscht hem vré, en voorspoet in sijn saecken.
De Goden laten hem tot desen wensch gheraecken.
Gaen wy, ick ben verbaest te sien sijn groot ghelaet,
Dat door sijn weerdicheyt den Prins te bouen gaet.
|
|