Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra(1624)–Guilliam van Nieuwelandt– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 40] [p. 40] Choor van AEgyptsche Soldaten. O Goden van d'AEgyptsche vloeden, Hoe condt ghy lijden desen spijt? Dat nu een yder sal vermoeden, Dat ghy min als den Tyber zijt. Hoe lijdt ghy dat u crachten vlieden, En vvijcken den Latijnschen naem? Soo ons dit meerder moet gheschieden, Soo is verloren all' ons' faem. Den slagh is ouer al verloren, Soo vveel te vvater als te land': 'Tschijnt dat den hemel heeft ghesvvoren Dat hy moet lijden dese schand'. VVaer saghmen oyt cloeckmoedigh strijden, Daer vrouvven voeren het ghebiedt? Haer teer ghemoet en can niet lijden De moordt te sien die daer gheschiedt. Dees vrouvve vrees' de' vreesich vluchten Ons Cleopatram uyt den slagh, VVaer door sy de' den Veldt-heer duchten, Die meer op haer als elders sagh. [pagina 41] [p. 41] Hy liet sijn volck, die lijf en leuen Voor hem al stelden in't gevaer, En heeft hem op de vlucht begheven, Om haer met schand' te volghen naer. O schandelijck en dvvaes beminnen! Hoe doet ghy volghen uvven vvensch? Als ghy verliesen doet de sinnen, Den licht verliefden dvvaesen mensch. Den ouden naem der Grieckscher volcken VVordt nu door Caesar neergheleydt, Die sijnen naem tot aen de vvolcken Gaet spreyden vol van heerlijckheydt. Hy heeft tot sijnen lof verslaghen Ons machten by Tenarus hooft, En doet de Griecken droevigh claghen, Die hy van eer en naem berooft. Maer nu hy ons gaet vrijheydt gheuen, Gheeft hy hem seluen lof en eer: De deught die maeckt den mensch verheuen, En loont met lof haer eyghen Heer. Dat Solon nu eens mocht verrijsen, En sagh ons vrijheydt soo vergaen, [pagina 42] [p. 42] Hy sou voorseker vve'er bevvijsen, Dat niemandt op't gheluck magh staen. Draeght danhet iock dat ghy voor desen O Griecken eerst aen ander gaeft. Die vvilligh lijdt, die vvordt ghepresen, Door dat den mensch onvvilligh slaeft. Vorige Volgende