Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra

[fol. C3v]

Cort begryp.

Marcvs Anthonivs doortrocken hebbende de landen van Asia, werdt soo ghevanghen door de uyt-ghenomen schoonheydt van Cleopatra, Coninginne van AEgypten, (doen sy hem in Conincklijcke pracht in Celicien quam ontmoeten,) dat hy, sonder sorghe te draghen voor de Roomsche saecken, noch om de oorloghen teghen de Parthen, die hy op den hals hadde, hem door haer liet leyden in Alexandrien. Alwaer hy langhen tijdt heeft doorghebracht met alderhande genuchten, ende tijdt-cortinghe, ende hoe wel hy (naer de doodt van sijn eerste huysvrouwe Fuluia) getrouwt hadde Octauia, suster van den jonghen Caesar, die schoon, deuchdich, ende om verwond'ren geestich was. Niet te-min de liefde van dese Coninginne had hem soo verwonnen, dat hy hem van haer niet en conde ghetrecken. VVaeruyt Caesar oorsaecke nam, het oorloghe tegen hem te voeren. Den eersten strijdt die sy te samen hadden, was by het hooft van Actium, alwaer Anthonius sijn strijdende heyr schandelijcken verliet, om Cleopatram te volghen, die met sestich schepen die by haer waeren uyt den slach vluchte. Sijn heyr van haeren Velt-ouersten verlaten wesende, werdt naer eenighen wederstant ouerwonnen, ende het meesten deel ghedwonghen haer seluen den verwinder ouer te geuen. Naer dese nederlaghe vertrocken sy haer in Alexandrien, daer hem Caesar met sijn victorieus heyr vervolghde, ende legerde hem in de Runbaene, dicht onder de vesten van de stadt. Anthonius soo belegert wesende, dede eenighe uyt-vallen: maer in het leste siende dat hy van sijn eyghen volck werdt verlaeten, die haer alle daghen aen Caesar ouergauen, creegh achterdencken op Cleopatra, dat sy met Caesar eenigh verstandt hadde, om hem te verderuen, ende als hy verdoruen waere, middel mochte vinden om voor haer seluen eenich goet verdragh te maecken. VVaerom sy vreesende sijn gramschap en de wanhope, haer seluen met haere vrouwen vertrack in haere grauen, die sy seer costelijcken hadde doen bouwen: ende liet hem verstaen dat sy haer seluen hadde doen steruen. dat hy seer lichtelijck gheloofde. Hy verwonnen zijnde van twijffelmoedicheydt, beual aen Eros sijnen ghetrouwsten dienaer, dat hy hem soude doorsteken: maer Eros het svveert nemende

[fol. C4r]

door-stack sy-seluen, alsoo dat hy doodt voor sijns Meesters voeten neder viel. Anthonius dit siende, track het sweert uyt des dienaers lichaem, ende stack het in sijnen buyck. Maer alsoo de wonde, al hoe wel sy doodelijcken was, hem niet terstont en dede steruen, creegh tijdinghe dat Cleopatra noch leefde; waer door hy beual dat sy hem by haer soude draghen: maer alsoo sy de poorten van de grauen niet en wilde openen, liet eenighe coorden, ende ketenen af door de vensters, waer mede sy hem half doodt zijnde (met hulp van haere vrouwen) optrock, Daer hy op een bedde gheleyt zijnde, naer eenighe beclaginghe sterft. Dercetaus een van sijn dienaers 'tsweert verborghen hebbende, daer hy hem mede doorsteken hadde, bracht het tot Caesar, die sijn ongeluck beclaeghde. Caesar vreesende, dat Cleopatra, die onverduldich was, haer selue mochte dooden, ende dan haer, met alle den schat in de grauen verbranden, sendt Proculeium om haer te vanghen: die haer verraste, ter wijlen Gallus met haer van buyten de Poorte was sprekende. Caesar verstaen hebbende dat sy door dese ghevanckenisse seer mismoedich was, ginck haer seluer besoecken, ende gaf haer goede hope, meynende haer wel bedroghen te hebben: maer sy haer op sijne schoone woorden niet betrouwende, ende verwitticht zijnde door Cornelium Dolabellam (die haer geerne getroudt hadde) dat Caesar haer voor henen door Syrien naer Roomen meynde te senden, om haer in Triumphe te voeren, dede haer seluen door den beet van de slanghe Aspis steruen.