Aegyptica ofte Aegyptische tragoedie van M. Anthonius en Cleopatra

[fol. C2v]

Sonet.

Poesis vruchtbaer saet Rhetorica comt vieren,
'Tgheen sy met moeyt had' verspreydt in't Nieuwelandt;
En groeyt we'er door de vocht van't reden-rijck verstandt,
Niet als verdorde loof: maer groene Lauwerieren.

Naer wensch heeft Phoebus nu onder de Violieren,

Den nieuw-gheschoten ranck tot haeren lof gheplant;
En ons tot hem verplicht met eerbiedighen bandt,
Dat hy ons Camer comt met sijne const vercieren.

Lof zy u Nieuwelandt van't spel AEgyptica,

Marco Anthonio, en van Cleopatra.
'Tgheen wy tot uwe eer, met yver cloeck uyt-voeren.

Lof g'lauwerden Poët, lof verdient uwen naem:

Lof 'twerck 'tgheen wordt verbreydt, door tonghen van de Faem,
Die vlieght soo langh den tijdt sijn vleughels sal verroeren.

Hope versterckt.

H. de Pooter.

Violier.